Να φτάσει το ΑΕΠ της χώρας σε επίπεδα που δεν καταγράφηκαν ποτέ στο παρελθόν. Να κλείσει η επόμενη 4ετία με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν πάνω από τα 265 δισ. ευρώ για να χρηματοδοτηθούν οι επόμενες μειώσεις φορολογικών συντελεστών - υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν- και να πέσει η αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ κάτω από το 150% ώστε να πάψει η Ελλάδα να είναι το «μαύρο πρόβατο» όχι της Ευρώπης αλλά του πλανήτη ολόκληρου.
H χθεσινή εγκύκλιος Σκυλακάκη - καλεί τις υπηρεσίες των υπουργείων να αποστείλουν μέχρι τον Μάρτιο τα στοιχεία για την κατάρτιση του μεσοπρόθεσμου σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής για την περίοδο 2023-2027 ώστε αυτά να σταλούν στην Κομισιόν τον Απρίλιο- περιέχει το κεντρικό στόχο της χώρας για την επόμενη 4ετία η οποία συμπίπτει χρονικά και με την επόμενη κυβερνητική θητεία: Την αύξηση του ΑΕΠ.
Όποιες και αν είναι οι επιμέρους επιλογές σε οικονομικό επίπεδο, η σύγχρονη ιστορία έδειξε ότι χωρίς την αύξηση του εγχώριου πλούτου οι στόχοι δύσκολα επιτυγχάνονται και οι λύσεις περιορίζονται στην αναδιανομή και ανακατανομή των ίδιων πόρων.
Η εγκύκλιος θέτει τους στόχους - προβλέψεις της ονομαστικής αύξησης του ΑΕΠ για την περίοδο μέχρι το 2027. Αν «ποσοτικοποιηθούν» αυτές οι εκτιμήσεις, βγάζουν ΑΕΠ στην περιοχή των 265 δις. ευρώ στο τέλος της επόμενης κυβερνητικής θητείας. Είναι νούμερο που δεν έχει καταγραφεί ποτέ στην Ελλάδα. Μέχρι τα 240 δισ. ευρώ φτάσαμε πριν μπούμε στην μνημονιακή περίοδο και μετά γυρίσαμε πολύ πίσω χάνοντας ακόμη και το ένα τρίτο του ΑΕΠ μας. Τι σημαίνουν τα 265 δις. ευρώ;
Περισσότερα φορολογικά έσοδα τα οποία όμως προκύπτουν από την ανάπτυξη και όχι από την υπερφορολόγηση. Μονοψήφια ποσοστά ανεργίας (άρα και μεγαλύτερους μισθούς και για τεχνικούς λόγους όπως η ενεργοποίηση των τριετιών αλλά και για ουσιαστικούς) και φυσικά μικρότερη αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ άρα και χαμηλότερο κόστος δανεισμού για τη χώρα.
Τα περισσότερα φορολογικά έσοδα με τη σειρά τους φέρνουν μεγαλύτερες ευκαιρίες για δημιουργία δημοσιονομικού χώρου, χρηματοδότηση μέτρων ελάφρυνση (κυρίως μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών) άρα και προϋποθέσεις για δημιουργία ενός «ενάρετου κύκλου» ο οποίος θα ανατροφοδοτεί την αύξηση του ΑΕΠ. Αυτό είναι το διακύβευμα για την επόμενη 4ετία. Και είναι ευκαιρία για τη χώρα καθώς υπάρχουν τα κονδύλια για την χρηματοδότηση των επενδύσεων (ΕΣΠΑ και Ταμείο Ανάκαμψης μαζί) αλλά και η διασφάλιση ότι το χρέος θα εξυπηρείται κανονικά ότι και αν γίνει δεδομένης της ύπαρξης του τεράστιου αποθέματος ρευστότητας αλλά και του «κλειδωμένου» κόστους εξυπηρέτησης του χρέους.
