Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων έχει πολλές περισσότερες πτυχές και προεκτάσεις από την επιφανειακή εικόνα που δίνουν οι εντυπωσιακοί αριθμοί και η δεδομένη αδυναμία του κράτους να εφαρμόσει το νόμο. Το χάος που προκλήθηκε από τα ειδοποιητήρια και τον τεράστιο αριθμό «ενστάσεων» υποδεικνύει ότι από τη μία πλευρά το δημόσιο κρατάει δέσμιους περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες λόγω κακής οργάνωσης και από την άλλη τουλάχιστον οι μισοί παραμένουν εκτός νόμου εις βάρος αυτών που ασφαλίζονται.
Χθες αποφασίστηκε να δοθεί παράταση μέχρι τις 14 Ιουλίου για να τακτοποιηθούν οι όποιες εκκρεμότητες με τα «αδικημένα» οχήματα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι εξετάστηκαν από τα αρμόδια υπουργεία όλα τα λάθη που έγιναν στη διασταύρωση των στοιχείων. Χρειάστηκαν σχεδόν 4 χρόνια για να εφαρμοστεί ο νόμος και το τελικό αποτέλεσμα δείχνει πλήρη προχειρότητα. Το δημόσιο, μάλιστα, προσπαθεί να ρίξει μέρος των ευθυνών στις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες προφανώς και έχουν γνώση για τους ασφαλισμένους οδηγούς, αλλά όχι για τους ανασφάλιστους.
Μέσα σε όλα αυτά, εξετάστηκε ακόμη και η κλιμάκωση του προστίμου ανάλογα με τα κυβικά, γεγονός που καθιστά το μέτρο απόλυτα εισπρακτικό. Διότι αν ένας νομοταγής πολίτης βρεθεί εμπλεκόμενος σε κάποιο συμβάν με ανασφάλιστο όχημα, το τελευταίο που τον απασχολεί είναι τα κυβικά του ανασφάλιστου. Επίσης, με την ίδια λογική θα έπρεπε και τα πρόστιμα για τη ζώνη ή την παραβίαση φωτεινού σηματοδότη να είναι κλιμακούμενα.
Ο εντοπισμός των ανασφάλιστων οχημάτων σίγουρα θα φέρει έσοδα στις ασφαλιστικές εταιρείες μέσω της αύξησης των εργασιών και στο κράτος μέσω των φόρων που πληρώνουν οι ασφαλιστικές. Όμως όποιος νομίζει ότι αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει τα οχήματα που κυκλοφορούν στους δρόμους να είναι ασφαλισμένα, τότε μάλλον καλύτερα να τα αφήσουμε όλα ανασφάλιστα και να κυριαρχήσει ο… νόμος της ζούγκλας.
Σημειώνεται ότι ο χρόνος αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο στην περίπτωση ατυχήματος με ανασφάλιστο όχημα μπορεί να φτάσει ακόμη και τα δύο χρόνια. Θα πρέπει, επιπλέον, να γίνει κατανοητό ότι ο «κουμπαράς» του επικουρικού κεφαλαίου γεμίζει από τα χρήματα των ασφαλιστικών εταιρειών και από τη «συνδρομή» των ασφαλισμένων μέσω των ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
Αυτό σημαίνει πως όλοι οι νομοταγείς και ασφαλισμένοι πολίτες πληρώνουν το μάρμαρο για την αναποτελεσματικότητα του κράτους και την ασυνειδησία των υπολοίπων.
Αν επίσης πρέπει κάθε φορά που γίνονται έλεγχοι από το κράτος - για το οτιδήποτε - να την πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες «αθώοι» και συνεπείς πολίτες, οι οποίοι καλούνται πρώτα να πληρώσουν και μετά να βρουν το δίκιο τους, τότε πάλι θα καταλήξουμε στο… νόμο της ζούγκλας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του liberal.gr, από τα εκατοντάδες χιλιάδες λάθη (εκτιμήσεις τα τοποθετούν πάνω από 400.000) που προέκυψαν από τη διασταύρωση, λιγότερα από 5.000 αποδίδονται στις ασφαλιστικές. Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα οχημάτων που έχουν κλαπεί και ενώ το συμβάν είναι δηλωμένο στην αστυνομία, εστάλη ειδοποιητήριο διότι το υπουργείο Μεταφορών δεν επικοινωνεί με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Παράγοντες της αγοράς τονίζουν ότι σε μία διαδικασία που εμπλέκονται διάφοροι φορείς και συναρμόδια υπουργεία, η προετοιμασία θα έπρεπε να είναι άριστη πριν αποφασιστεί να «τρέξει» η διασταύρωση.
Μέχρι πρότινος, η εκτίμηση που κυριαρχούσε έκανε λόγο για περίπου 1 εκατομμύριο ανασφάλιστά οχήματα στους ελληνικούς δρόμους και τις περισσότερες φορές το φαινόμενο χαρακτηριζόταν ως «ωρολογιακή βόμβα». Τώρα, λοιπόν, που ολοκληρώθηκαν οι διασταυρώσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και προέκυψαν πάνω από 1 εκατομμύριο ανασφάλιστα, μάθαμε ότι τελικά το νούμερο αυτό δεν ισχύει.
Διότι περίπου 400-450 χιλ. οχήματα δεν θα έπρεπε να ενεργοποιήσουν τον «ηλεκτρονικό συναγερμό» και την αποστολή των σχετικών ειδοποιητηρίων. Η αλήθεια είναι πως το νούμερο του 1 εκατομμυρίου ποτέ δεν ίσχυε. Όσοι μιλούσαν με στελέχη ασφαλιστικών εταιρειών που παρακολουθούν στενά το θέμα, γνώριζαν ότι οι «πραγματικές» εκτιμήσεις της αγοράς τοποθετούσαν τον αριθμό των ανασφάλιστων οχημάτων κοντά στις 600 χιλιάδες, με την υποσημείωση ότι ακόμη και αυτή η εκτίμηση είναι παρακινδυνευμένη για διάφορους λόγους. Ακόμη κι έτσι, όμως, το νούμερο είναι εξαιρετικά υψηλό, ενώ η υπόθεση γίνεται ακόμη πιο σοβαρή καθώς εκτιμάται ότι περίπου το 13% των ελέγχων της τροχαίας εντοπίζει ανασφάλιστα οχήματα.
Γιατί όμως αυτοκίνητα και μηχανές συνεχίζουν να μην ασφαλίζονται; Ένα σημαντικό μέρος των ανασφάλιστων εκτιμάται ότι αφορά ακινητοποιημένα οχήματα, με σημαντικό ποσοστό αυτών να βρίσκεται στην επαρχία. Ένας ακόμη λόγος σχετίζεται με την αδυναμία του κράτους. Από το 2013 ο νόμος παραμένει ανενεργός και οι υποσχέσεις για την εφαρμογή του μετατίθενται παρά το γεγονός ότι ο μηχανισμός χαρακτηριζόταν κάθε φορά που είχαμε τις προβλεπόμενες εξαγγελίες «έτοιμος». Το αποτέλεσμα μάλλον δείχνει το αντίθετο...
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα η ασφαλιστική συνείδηση βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Έχουμε συνηθίσει να αναζητούμε λύσεις για την κάλυψη των ζημιών από σεισμούς αφού έχει επέλθει η καταστροφή, να ασφαλίζουμε το σπίτι μας μόνο αν πρώτα μας κλέψουν και να ασφαλίζουμε το αυτοκίνητό μας μόνο και μόνο γιατί είναι υποχρεωτικό από το νόμο.
Είναι απολύτως χαρακτηριστικά της νοοτροπίας των Ελλήνων οδηγών τα στοιχεία έρευνας της γαλλικής εταιρείας αυτοκινητοδρόμων VINCI Autoroutes το περασμένο καλοκαίρι. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι Έλληνες πιστεύουν ότι οι... Έλληνες είναι οι πιο ανεύθυνοι οδηγοί στην Ευρώπη. Προσοχή όμως. Όχι οι ίδιοι αλλά οι υπόλοιποι. Στην αυτοαξιολόγησή τους, οι Έλληνες δίνουν βαθμό 7,9 με άριστα το δέκα. Γιατί στους ελληνικούς δρόμους πάντα... φταίνε οι άλλοι!
