Tου Χρήστου Ν. Κώνστα
Το κακό νέο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή -αν όχι την υποστήριξη- των Ευρωπαίων γραφειοκρατών επειδή το μόνο που τους απασχολεί είναι οι ευρω-κάλπες του ερχόμενου Μαΐου.
Το καλό νέο είναι ότι μ'' αυτά και μ'' εκείνα η κυβέρνηση ξεγυμνώνεται. Αποκαλύπτεται καθημερινά ο ρηχός, ανούσιος πολιτικός της λόγος και ο απίστευτος ερασιτεχνισμός που εκθέτει ανεπανόρθωτα τη χώρα και καθυστερεί την ανάπτυξη.
Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα. Η κυβέρνηση υποφέρει από οξύ διπολισμό.
Προετοιμάζεται για τις εκλογές και χαϊδεύει τα αυτιά των υποψηφίων ψηφοφόρων της που βλέπουν το «παιδί να προσπαθεί να μην κόψει αυτά που ψήφισε ότι θα κόψει» και ταυτόχρονα προσπαθεί να μην προκαλέσει τα άγρια ένστικτα των αγορών που διακρίνουν στην Ελλάδα το επόμενο θήραμά τους. Οι υπουργοί Οικονομικών του Eurogroup θα αποφασίσουν τον Δεκέμβριο για τη στάση που θα κρατήσουν απέναντι στον «μεγάλο ασθενή» της Ευρωζώνης.
Προηγουμένως ωστόσο θα έχουν προλάβει να διαχειριστούν την «Ιταλική κρίση» μ'' έναν αντίστοιχης ανοησίας λαϊκισμό που απλώς εκμεταλλεύεται την προεκλογική ραστώνη των Βρυξελλών.
Η Ιταλία θα δείξει το δρόμο για την Ελλάδα, οι εκλογές στη Βαυαρία θα καθορίσουν το πρόσημο των αντιδράσεων 7 τουλάχιστον χωρών της Ευρωζώνης απέναντι στην Ελληνική απείθεια.
Το ερώτημα είναι τι θέλουμε εμείς. Θέλουμε να είμαστε μια χώρα που συνεχώς σβήνει επενδυτικά σχέδια; Θέλουμε μια κυβέρνηση που αδιαφορεί για τις δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, ουδόλως σκοτίζεται για το κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων και υπονομεύει κάθε προσπάθεια εξόδου από την κρίση;
Στο Eurogroup χθες η Ελλάδα επισήμως δεν περιλαμβάνονταν στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων. Κι όμως ήταν πρώτο θέμα. Η μετεξέλιξη του ESM σ'' έναν μηχανισμό που θα προσφέρει προληπτική γραμμή πίστωσης σε όποια χώρα το έχει ανάγκη, φωτογραφίζει καθαρά την Ελλάδα που θα είναι ο πρώτος πελάτης του....
