Του Βασίλη Γεώργα
Ο Paul Thomsen πρέπει να είναι κατά βάθος πολύ καλός άνθρωπος. Στην Ελλάδα τον δαιμονοποιούμε και τον στολίζουμε με κάθε κοσμητικό επίθετο που ξέρουμε, αλλά εκείνος φροντίζει όταν χρειάζεται να μας αφήνει να «κερδάμε».
Δείτε τώρα τι γίνεται που το ΔΝΤ προβλέπει δημοσιονομική τρύπα 2,5 δισ. ευρώ το 2018 και ο Τόμσεν βροντοφωνάζει «non pasaran» τα νέα μέτρα. Κάτι τέτοια ακούνε στο Μαξίμου και η χαρά τους δεν κρύβεται.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, που «δήμιο» τον ανέβαζαν και «οικονομικό δολοφόνο» τον κατέβαζαν, έχουν μείνει ενεοί από την αιφνιδιαστική μεταστροφή του ταξικού εχθρού ο οποίος δηλώνει δημόσια ότι το ΔΝΤ δεν θέλει να επιβαρύνει την Ελλάδα με επιπλέον μέτρα.
Ευλόγως έχουμε μείνει οι πολίτες να αναρωτιόμαστε: βρε μπας και το ΔΝΤ φοβήθηκε τώρα που έφυγε ο Schaeuble ή μήπως πιάσανε τόπο οι προειδοποιήσεις του Ευκλείδη ότι θα πάθουμε «μεταρρυθμιστική κόπωση» αν μας πιέσουν περισσότερο ;
Ας μην είμαστε απόλυτοι και απορρίπτουμε με την πρώτη αφορμή την προπαγάνδα του Μαξίμου. Υπάρχει όντως μια πιθανότητα η τρόικα να μαλάκωσε με την κυβέρνηση της «Αριστεράς» αναγνωρίζοντάς της πως όσο πιο πολύ αντιστέκεται, τόσο πιο πολλά περνά από τη Βουλή.
Αλλά να μην είμαστε και αφελείς. Το ΔΝΤ ξέρει να παίζει το παιχνίδι καλύτερα από όλους. Κι όταν το κάνει αλλάζοντας πάσες με το Βερολίνο, οι ντρίμπλες γίνονται μαγικές και η μπάλα χάνεται σε σημείο που εμείς να νομίζουμε ότι ο αντίπαλος είναι συμπαίκτης μας και ο συμπαίκτης αντίπαλος.
Έχουμε λοιπόν το ΔΝΤ να προβλέπει μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα κατά 2,5 δισ ευρώ από τον στόχο του 2018 και την ευρωζώνη να έχει συμφωνήσει ότι η Ελλάδα θα βγάζει 3,5%. Ποιος θα έχει άραγε το πρόβλημα από του χρόνου που τελειώνει το Μνημόνιο και η Ελλάδα θα πρέπει να βγει στις αγορές για να αντλεί 15-20 δισ. ευρώ. χρόνο; Το ΔΝΤ που λέει «τόσα μπορείτε, τόσα πιάστε -εγώ δεν ζητάω τίποτα άλλο για το 2018», ή οι ευρωπαίοι δανειστές που περιμένουν ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει τη συμφωνία;
Για να μην μακρηγορούμε, εφόσον αποτύχουμε να πιάσουμε τους δημοσιονομικούς στόχους του 2018, το πρόβλημα θα είναι πρωτίστως δικό μας και των ευρωπαίων δανειστών. Από τη στιγμή που η Lagarde και ο Thomsen έχουν βρει τη λύση με τους ευρωπαίους, δεν έχουν κανέναν λόγο να παίζουν τον ρόλο του κακού. Το ΔΝΤ μπορεί να κάνει τον διαιτητή σε ένα εκ των προτέρων «στημένο» παιχνίδι και να περιμένει από τους ευρωπαίους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Έχει ήδη άλλωστε συμφωνήσει με τους ευρωπαίους ότι μείωση χρέους δεν υπάρχει στο τραπέζι (σ.σ παρά μόνο διευκόλυνση στις αποπληρωμές) και ότι η λύση βρίσκεται στα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 για τα οποία δεν βλέπει κανέναν πρόβλημα να επιτευχθούν.
Για όσους δεν θυμούνται υπάρχει ήδη ο θεσπισμένος «κόφτης» (μέχρι το τέλος του 2018) που προβλέπει ότι κάθε δημοσιονομική απόκλιση θα διορθώνεται με αυτόματες περικοπές δημόσιων δαπανών (μισθοί συντάξεις, κ.λπ.) και αύξηση φόρων.
Υπάρχουν επίσης και τα προνομοθετημένα μέτρα ύψους 5 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν να περικόψουν νωρίτερα από το 2019-2020 τις συντάξεις και το αφορολόγητο, στο βαθμό που διαπιστωθεί εκτροχιασμός από τους στόχους του προγράμματος. Αμφότερους τους μηχανισμούς αυτούς τους ζητήσει και τους έχε επιβάλει το ΔΝΤ με τη σύμφωνη γνώμη των ευρωπαϊκών κρατών και της ελληνικής κυβέρνησης.
Ενώ προβλέπονται δύο διαφορετικοί μηχανισμοί διαρκών περικοπών, , οι πομπώδεις δηλώσεις ότι «δεν θα ληφθούν νέα μέτρα» από τον Δ. Τζανακόπουλος για λογαριασμό της κυβέρνησης, και τον P. Thomsen για λογαριασμό του ΔΝΤ, εξυπηρετούν τους στόχους μιας κακοστημένης προπαγάνδας που βολεύει αυτή την περίοδο όλες τις πλευρές.
Νέα μέτρα υπάρχουν και είναι σε κάθε περίπτωση προγραμματισμένο να επιβληθούν το αργότερο το 2019 (1,8% του ΑΕΠ από μειώσεις συντάξεων) και το 2020 (1,8% του ΑΕΠ από την αύξηση των φόρων στους μισθούς).
Το αν η κυβέρνηση θα αποφασίσει να τα ενεργοποιήσει νωρίτερα, ή θα παίξει με το στοίχημα του «κόφτη» ποντάροντας ότι θα καταφέρει να τον αποφύγει ώστε να περάσει την καυτή πατάτα στην επόμενη κυβέρνηση, είναι ένα ερώτημα.
Αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα ότι οι νέες περικοπές στις συντάξεις και η αύξηση στους φόρους επί των μισθών είναι εκεί, ψηφισμένα από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και επίκειται η εφαρμογή τους.
