Η οικονομική πολιτική του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών Ντόναλντ Τραμπ, έχει αναλυθεί εκτενώς από τους αρθρογράφους του liberalmarkets, καθώς εάν εφαρμοστεί θα μεταβάλει άρδην τα τρέχοντα δεδομένα όχι μόνο των αγορών, αλλά και της πραγματικής οικονομίας των ΗΠΑ.
Είναι ωστόσο αναγκαίο να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας και στο οικονομικό πρόγραμμα της υποψήφιας των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις, αφού μέχρι στιγμής οι περισσότεροι αναλυτές αναφέρονται μόνο στην υψηλή συσπείρωση του κόμματος γύρω από την υποψηφιότητά της και στην πρωτοφανή κινητοποίηση εκ νέου του εκλογικού σώματος των νέων, των μαύρων ψηφοφόρων, των μειονοτήτων καθώς και των γυναικών.
Ας θυμηθούμε τις κυριότερες θέσεις των Ρεπουμπλικανών για την οικονομία.
Η πρώτη, αφορά τη μείωση της φορολογίας. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προτείνει τη μείωση της εταιρικής φορολογίας στο 20%, ακόμα και στο 15% μετά από τη μείωση που ήδη είχε νομοθετηθεί επί της προηγούμενης θητείας του, από το 35% στο 21%.
Η δεύτερη, αφορά την επιβολή νέων δασμών τόσο στις εισαγωγές από την Κίνα, όσο και από τους παραδοσιακούς οικονομικούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Καναδάς και το Μεξικό. Οι δασμοί των εισαγωγών από την Κίνα θα ανέλθουν στο 50% για όλα τα προϊόντα και στο 200% για τα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα. Οι δασμοί στα προϊόντα από τις προαναφερθείσες φιλικές οικονομικές δυνάμεις θα τεθούν στο 10%.
Η τρίτη, αφορά τον έλεγχο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, στα πλαίσια του ευρύτερου ελέγχου των ανεξάρτητων αρχών, όπως αυτός περιγράφεται και στο μανιφέστο «Project 2025».
Και η τέταρτη, αφορά το «αδύναμο δολάριο», που σύμφωνα με τους εμπνευστές του θα επιτρέψει στα αμερικανικά αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα να γίνουν πιο ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές.
Ας δούμε τώρα τι πρεσβεύει το Δημοκρατικό κόμμα, εν όψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.
Με δεδομένο ότι ο περίφημος νόμος «Tax Cut & Jobs Act», που είχε ψηφιστεί επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ και ο οποίος λήγει το 2025, η Κάμαλα Χάρις προτάσσει στις θέσεις της, θέματα φορολογικής πολιτικής.
Έτσι ενώ δεν έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα τις προτάσεις της για τους εταιρικούς φόρους που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τη Wall Street, είναι σίγουρο ότι θα τους αυξήσει από το τρέχον 21%. Ο φημολογούμενος στόχος της υποψήφιας προέδρου των Δημοκρατικών είναι ο φορολογικός εταιρικός συντελεστής να αυξηθεί στο 28%. Ωστόσο, οι οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρξει και ένα γενναίος συμβιβασμός στο 25%. Ώστε να περάσει πιο εύκολα από τα αμερικανικά νομοθετικά σώματα.
Οι Δημοκρατικοί επιθυμούν να προωθήσουν μια βαθιά μεταρρύθμιση όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα με ετήσια εισοδήματα άνω των $400.000. Ο στόχος τους είναι η αύξηση του φορολογικού συντελεστή των πολιτών αυτών, από το 35% στο 39,6%. Και παράλληλα στοχεύουν στην αύξηση των εισφορών για την κοινωνική ασφάλιση και το σύστημα Medicare, για τα ίδια εισοδήματα.
Δηλαδή, η Κάμαλα Χάρις θέτει τα $400.000 σαν το εισοδηματικό ορόσημο για την επιβολή επιπλέον φορολογίας για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας του κράτους και του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Η κοινωνική ασφάλιση και το σύστημα Medicare αποτελούν την Αχίλλειο πτέρνα όλων των αμερικανικών κυβερνήσεων. Ο Ντόναλντ Τραμπ υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας Μπάιντεν το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης «καταστράφηκε» λόγω των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που απολαμβάνουν τις υπηρεσίες του συστήματος, καθώς και των προγραμμάτων Medicare και Medicaid. Από την πλευρά τους οι Δημοκρατικοί υποστηρίζουν ότι η μετανάστευση δίνει ώθηση στην απασχόληση, στα φορολογικά έσοδα και στα έσοδα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Οι δαπάνες για το Medicare και τις καλύψεις που προσφέρει, ήταν και παραμένει ψηλά στην προεκλογική ατζέντα. Η συνεισφορά του Medicare στο κόστος των δόσεων ινσουλίνης για παράδειγμα, είχε αποτελέσει σημείο σφοδρής σύγκρουσης ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και στον Τζο Μπάιντεν.
H χρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι κομβικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το «Financial Report of the United States Government», δηλαδή τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης, το έλλειμμα που θα προκύψει τα επόμενα 75 χρόνια στις ΗΠΑ από τις δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση και το Medicare θα ανέρχεται στα $73 τρισ. σε παρούσες τιμές, όπως βλέπουμε και στα ακόλουθα γραφήματα, του CATO Institute που παρουσίασε την έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Ένα έλλειμμα που θα οδηγήσει σύμφωνα με το CATO Institute τη σχέση Χρέους προς ΑΕΠ στο 200% μέχρι το 2047 και στο 531% μέχρι το 2098. Ωστόσο, το American Enterprise Institute (ΑΕΙ), θεωρεί ότι τα μεγέθη που παρουσιάζει το «Financial Report of the United States Government» είναι ιδιαίτερα φιλόδοξα. Σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, το ΑΕΙ προβλέπει ότι η σχέση Χρέους προς ΑΕΠ, θα φτάσει το 132% ως το 2032, το 268% ως το 2053 και το 785% ως το 2095, αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά στο χώρο των δαπανών του Medicaid.
Οι επενδυτές της Wall Street είναι φανερό ότι θα προτιμούσαν τους χαμηλούς εταιρικούς φορολογικούς συντελεστές των Ρεπουμπλικανών. Θα προτιμούσαν όμως και τον ηπιότερο πολιτικό λόγο της Κάμαλα Χάρις. Παρακολουθούν με σκεπτικισμό τις σκέψεις για την αύξηση των δασμών που θα δυναμιτίσει τον πληθωρισμό και θα μειώσει την κατανάλωση.
Παρακολουθούν όμως με σκεπτικισμό και την υποσχόμενη αύξηση των πόρων που απαιτούνται για τις παροχές της κοινωνικής ασφάλισης. Το έλλειμμα και το χρέος των ΗΠΑ, «περιφρονούνται» ως προβλήματα από το επενδυτικό οικοσύστημα της Wall Street. Παραμένουν όμως σαν αόρατοι ελέφαντες μέσα στο δωμάτιο.
