Η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να αντιμετωπίσει την ακρίβεια που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της καθημερινότητας των πολιτών. Με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας να έχουν υποχωρήσει αισθητά, με τις τιμές του φυσικού αερίου να μην προβληματίζουν ακόμα λόγω εποχής, η αύξηση των τιμών των τροφίμων βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης μαζί με την προστασία του καταναλωτών.
Το πρώτο μέτρο που έλαβε η κυβέρνηση ήταν η ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού, με την αναβάθμιση του συστήματος διαχείρισης των καταγγελιών μέσω της τηλεφωνικής γραμμής 1520.
Το δεύτερο μέτρο είναι η προβολή στα ράφια των supermarkets των προϊόντων από προμηθευτές που θα προβούν σε μειώσεις τουλάχιστον 5% σε μια σειρά από προϊόντα για χρονικό διάστημα από 6 μήνες και πάνω.
Το τρίτο μέτρο θα είναι ο αυστηρότερος έλεγχος στη διαμόρφωση των τιμών σε όλο το μήκος και εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας, που ξεκινάει από τους προμηθευτές και καταλήγει στο ράφι του supermarket, και διέρχεται μέσα από αρκετούς ενδιάμεσους.
Το τέταρτο μέτρο που αφορά στα supermarkets, αναφέρεται στην κοινοποίηση των νέων τιμοκαταλόγων των προμηθευτών προς το υπουργείο Ανάπτυξης, λαμβάνοντας υπόψη την καθαρή τιμή, καθώς και στην κοινοποίηση σε εβδομαδιαία βάση των τιμών βασικών προμηθευτών και πάλι προς το Υπουργείο. Και είναι ένα μέτρο που γεννά αιτιάσεις και εγείρει ερωτήματα.
Διότι, ήδη ισχύει το πλαφόν του περιθωρίου κέρδους των supermarkets. To οποίο σημαίνει πως οι αυξήσεις που έρχονται, δεν οφείλονται στο λιανικό εμπόριο, που λειτουργεί με τα συγκεκριμένα περιθώρια κέρδους τα οποία ελέγχονται από τον κρατικό μηχανισμό, αλλά στους προμηθευτές και στις βιομηχανίες, στις οποίες δεν έχει επιβληθεί τέτοιου είδους περιορισμός.
Και διότι η κοινοποίηση των τιμοκαταλόγων των προμηθευτών των supermarkets, ουσιαστικά αποτελεί παραβίαση των ιδιωτικών εμπιστευτικών συμφωνιών ανάμεσα στους προμηθευτές και τα supermarkets. Οι τιμοκατάλογοι δεν είναι σαν κι αυτούς που βρίσκουμε στο τραπέζι μας στις καφετέριες ή τα εστιατόρια.
Δεν είναι μια απλή εκτύπωση καταλόγου, που αναφέρει το προϊόν και δίπλα την τιμή της πώλησης στον καθήμενο πελάτη, στο delivery ή στο take away. Είναι ένα ολόκληρο σύστημα από τιμές, ποσότητες, προσφορές, παροχές, εκπτώσεις, προωθητικές πολιτικές, τοποθετήσεις στο ράφι κ.α. Οι τιμοκατάλογοι απεικονίζουν ουσιαστικά όλο το στρατηγικό πλάνο συνεργασίας ανάμεσα στις βιομηχανίες και στους προμηθευτές από τη μια και τις αλυσίδες των supermarkets από την άλλη.
Είναι δυνατόν το Υπουργείο να ζητά τέτοιου είδους δεδομένα; Είναι δυνατόν οι κρατικές υπηρεσίες να λαμβάνουν γνώση αυτών των συμφωνιών που περιλαμβάνουν ευαίσθητα εταιρικά δεδομένα και εμπιστευτικά στοιχεία, ανάμεσα στους προμηθευτές και τις αλυσίδες των supermarkets; Ή μήπως θεωρούν στο Υπουργείο πως υπάρχουν ενιαίοι κατάλογοι που ισχύουν για τους πάντες και τα πάντα;
Κατά τη γνώμη μας, με αυτό το συγκεκριμένο τρόπο περνάει στην αγορά και στους καταναλωτές το μήνυμα της στοχοποίησης των supermarkets. Που χαρακτηρίζονται ως υπαίτιοι της ακρίβειας. Με τον ίδιο τρόπο που είχαν στοχοποιηθεί οι εταιρείες παραγωγής ενέργειας λόγω της αύξησης των τιμών ενέργειας. Και με τον ίδιο τρόπο που στοχοποιούνται νυχθημερόν οι τράπεζες, λόγω των υψηλών επιτοκίων, των αυστηρών κριτηρίων δανειοδότησης και των πλειστηριασμών.
