Τζάμπα ρεύμα, λαϊκισμός και οργισμένα ράσα

Τζάμπα ρεύμα, λαϊκισμός και οργισμένα ράσα

Του Γιώργου Φιντικάκη

Την εικόνα συλλαλητηρίων σε πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας με μπροστάρηδες παπάδες να φωνάζουν όχι στην πώληση της ΔΕΗ τη ζήσαμε για πρώτη φορά πριν από τρία ακριβώς χρόνια, τον Απρίλιο του 2014. Τότε το επίδικο ήταν η "Μικρή ΔΕΗ" της ΝΔ, και πλάι στα οργισμένα ράσα, διαγκωνίζονταν τοπικοί βουλευτές και πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα πάρει τα μεγαλύτερα παράσημα στον αγώνα. Σήμερα οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, το έργο ωστόσο παραμένει ακριβώς το ίδιο βαρετό, όπως και τότε.

Τοπικοί παράγοντες, πολιτευτές, και συνδικαλιστές συμμάχησαν ξανά όπως ακριβώς και πριν από τρία χρόνια, έτσι και τώρα, με την εκκλησία, στον αγώνα να μην πουληθεί η ΔΕΗ. Στο συλλαλητήριο της ΓΕΝΟΠ την Παρασκευή στην Πτολεμαΐδα, πρωτοστάσησαν μεταξύ άλλων και πολλοί ιερωμένοι της περιοχής με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Πρεσπών, Φλωρίνης και Εορδαίας Θεόκλητο. "Πρώτα η εκκλησία ανυψώνει το ανάστημά της και την φωνή της και λέμε να μην γίνει καμιά τροποποίηση και μεταβολή στη ΔΕΗ και να παραμείνει ως έχει", είπε χειροκροτούμενος ο δεσπότης, καλώντας τους συγκεντρωμένους "να αγωνισθούμε μέχρι εσχάτων για το καλό της πατρίδας και για την περιοχή που προσέφερε τα πάντα στην Ελλάδα".

Σε ένδειξη μάλιστα διαμαρτυρίας, ο Μητροπολίτης έδωσε εντολή να ηχήσουν πένθιμα οι καμπάνες των εκκλησιών της πόλης, δείγμα ότι στο λαϊκισμό δεν υποκύπτει μόνο η κυβέρνηση, αλλά και η αντίθετη πλευρά. Τζάμπα λαϊκισμός όμως και τζάμπα ρεύμα, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Το γνωρίζουν καλά όσοι υποσχόμενοι μια νέα "σεισάχθεια", καλλιέργησαν τα προηγούμενα χρόνια την προσδοκία ότι τα χρέη θα διαγραφούν, και ότι θα μπορούσε η ΔΕΗ, με κάποιον μαγικό τρόπο να λειτουργεί κοινωφελώς.

Τα νούμερα άλλωστε μιλούν από μόνα τους. Ο αριθμός των πελατών της ΔΕΗ με ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς ανέρχεται πλέον στους 2.064.000, και το ύψος της οφειλής τους βρίσκεται στα 2,2 δισ. ευρώ, ξεπερνά δηλαδή το 41% του ετησίου τζίρου της. Τα ανακοίνωσε, πάνω- κάτω την ίδια ώρα που ο Θεόκλητος ύψωνε στην Πτολεμαΐδα το λάβαρο της επανάστασης, ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης ενημερώνοντας το απόγευμα της Παρασκευής τους χρηματιστηριακούς αναλυτές, και ενώ νωρίτερα το πρωί είχε προηγηθεί η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της επιχείρησης για το 2016.

Το ύψος των χρεών μάλιστα, παρά τα αλλεπάλληλα προγράμματα διακανονισμών, έπεσε το 2016, μόλις κατά 58 εκατ. ευρώ συγκριτικά με το 2015, με τον Παναγιωτάκη να επαναλαμβάνει πως η ΔΕΗ θα προσφύγει για την αύξηση της εισπραξιμότητας σε υπηρεσίες εξειδικευμένων συμβούλων, και σε σχέδιο τιτλοποίησης των απαιτήσεων, δίχως να είναι σαφές αν θα συγκεντρώσει επενδυτικό ενδιαφέρον.

Όταν θα ηχήσει στα αλήθεια η καμπάνα

Στην πραγματικότητα το μήνυμα της ανάλυσης Παναγιωτάκη είναι ότι "έρχεται η ώρα του πραγματικού λογαριασμού" για τους χιλιάδες καταναλωτές που έπεσαν θύματα όχι της κρίσης, αλλά του "ηθικού κινδύνου" που τροφοδότησαν όσοι πολιτεύτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια με το πρόταγμα του "Δεν Πληρώνω".

Διότι αρκεί μια ματιά να ρίξει κανείς στην διάρθρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών που παρουσίασε στους αναλυτές ο πρόεδρος της ΔΕΗ, ώστε να καταλάβει πως σχηματίστηκαν αυτά τα 2,2 δισ. ευρώ. Από την ανάλυση Παναγιωτάκη προκύπτει ότι στις 28 Φεβρουαρίου, υπήρχαν 480.000 πελάτες με ενεργούς διακανονισμούς ύψους 790 εκατ. ευρώ. Αλλά την ίδια στιγμή, 1.584.000 νοικοκυριά, επαγγελματίες και επιχειρήσεις συνεχίζουν να γυρνούν την πλάτη στον οποιονδήποτε διακανονισμό, χρωστώντας συνολικά 985 εκατ. ευρώ.

Δεν είναι με άλλα λόγια, το πρόβλημα για την ΔΕΗ οι 480.000 καλόπιστοι οφειλέτες που έσπευσαν τον τελευταίο χρόνο να ρυθμίσουν τα χρέη τους, αλλά το ενάμισι και πλέον εκατομμύριο εκείνων, που καθησυχασμένοι από την ρητορική του "Δεν Πληρώνω", εξακολουθούν να συσσωρεύουν απλήρωτους λογαριασμούς.

Το θέμα προσφέρεται για εύκολους λαϊκισμούς, ακόμη και για αφορισμούς από την εκκλησία, αφού σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να κατηγορήσουν τη ΔΕΗ ότι ετοιμάζεται να κόψει το ρεύμα στα νοικοκυριά. Επίσης πολλοί από τους παραπάνω κακοπληρωτές θα ύψωναν ευχαρίστως την γροθιά τους για να μην πουληθεί η ΔΕΗ, προκειμένου να μην ζήσουν τον ήχο της πραγματικής καμπάνας, αυτής δηλαδή που συνεπάγεται η αποκοπή ρεύματος στο σπίτι ή την επιχείρησή τους.

Το οξύμωρο είναι ότι ακόμη και σήμερα, αυτοί που κόπτονται για τον Δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ -αυτοί μάλιστα που επιδιώκουν τη συνταγματική κατοχύρωση του ηλεκτρικού ρεύματος ως κοινωνικού αγαθού- είναι οι ίδιοι που υπονόμευσαν την θέση της με την συνθηματολογία τους.

Φωτογραφία: SOOC