Του Σάκη Μουμτζή
Με την παρέλευση της 4ης Μαΐου, ο πρωθυπουργός επέλεξε να υποστεί την δοκιμασία των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Το ρίσκο που πήρε είναι μεγάλο, καθώς όλες οι ενδείξεις φανερώνουν πως θα ηττηθεί στις ευρωεκλογές με διαφορά τουλάχιστον 8 μονάδων — κάποιοι πιο αισιόδοξοι ανεβάζουν την διαφορά σε διψήφιο νούμερο — ενώ στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα υποστεί πανωλεθρία.
Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα: σε μια τέτοια περίπτωση, πώς ο Α. Τσίπρας θα κυβερνήσει μέχρι τον Οκτώβριο; Και δεν αναφέρομαι στο τυπικό μέρος — στην ύπαρξη δεδηλωμένης — αλλά στο πολιτικό μέρος, δηλαδή στην πολιτική νομιμοποίηση της διακυβέρνησης του.
Κυκλοφορεί η εκτίμηση πως μπορεί ο πρωθυπουργός να προκηρύξει εκλογές εντός του Μαΐου για τον Ιούνιο, ώστε να απορροφήσει με αυτόν τον τρόπο το όποιο δυσάρεστο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, καθώς η προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οι εθνικές εκλογές. Σε αυτές θα δοθεί το βάρος στην προεκλογική περίοδο, που θα είναι σχεδόν κοινή για όλες τις εκλογές.
Προσωπικά δεν συμφωνώ με αυτήν την εκτίμηση.
Έχω γράψει, σε ανύποπτο χρόνο, πως ο Α. Τσίπρας και οι Συριζαίοι θα απολαύσουν και την τελευταία ημέρα παραμονής τους στην εξουσία. Είναι πολύ γλυκιά για να την αποχωριστούν πρόωρα.
Πέραν αυτού, εκτιμούν πως μέσα στο επόμενο πεντάμηνο θα μπορέσουν να υλοποιήσουν ένα μέρος των παροχών τους, ώστε οι πολίτες να αισθανθούν χειροπιαστά την κοινωνική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Λέγεται δε, πως ο πρωθυπουργός έχει αναλάβει την δέσμευση στον ξένο παράγοντα να προωθήσει την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους, με τρόπο που να δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση.
Βέβαια, αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα είναι συντριπτικά σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα δεν θα μπορεί να αναστρέψει την πορεία του προς την καταστροφή. Η αυτοδυναμία του Κ.Μητσοτάκη θα είναι δεδομένη.
Γι΄αυτό και ο τελευταίος έδωσε στην ψήφο των ευρωεκλογών δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Επιδιώκει να τις καταστήσει το αναπόφευκτο πρόκριμα των εθνικών εκλογών.
«Μα, αν ηττηθεί στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα αμφισβητηθεί ο Τσίπρας», υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι των πρόωρων εκλογών.
Αυτό δεν ενδιαφέρει καθόλου τον πρωθυπουργό. Έχει πάρει τις αποφάσεις του. Θα πορευθεί χωρίς τα δογματικά βαρίδια του παρελθόντος. Εν ανάγκη θα προκηρύξει ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος, του οποίου θα ηγείται.
Είναι νέος, μπορεί να σχεδιάζει και να περιμένει.
Εννοείται, βέβαια, πως αν η διαφορά των ευρωεκλογών μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας κυμανθεί κάτω του 5%-- όπως ελπίζουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- τότε εκτιμούν πως οι εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου, με δεδομένο πως η καλή τουριστική περίοδος λειτουργεί σχεδόν πάντα υπέρ του κυβερνώντος κόμματος, θα μετατραπούν σε ντέρμπι, ανοικτό σε κάθε αποτέλεσμα.
Δεν πρέπει να διαφεύγει από την σκέψη του αναγνώστη πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα την εκλογική ήττα και ούτε έχουν την δημοκρατική κουλτούρα της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία.
Με απλά λόγια ούτε περνά από το μυαλό τους το ενδεχόμενο της εκλογικής ήττας. «Εμείς δεν χάνουμε από τον Κούλη», υποστηρίζουν και το εννοούν.
Πάντως, ανεξαρτήτως των φαντασιώσεων τους, το ποτήρι της ήττας των ευρωεκλογών θα το πιουν, με ό,τι συνέπειες αυτό θα έχει στο αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών.
Αν συνειδητοποιήσουν πως φεύγουν, τόσο πιο ομαλά θα παραδώσουν την εξουσία, σεβόμενοι την εναλλαγή των κομμάτων στην διακυβέρνηση του τόπου.
