Η αμήχανη στάση της Ελλάδας στο μεταναστευτικό, μετά την Πύλο
Shutterstock
Shutterstock

Η αμήχανη στάση της Ελλάδας στο μεταναστευτικό, μετά την Πύλο

Η Γερμανία λειτουργεί ως δούρειος ίππος στο μεταναστευτικό, για λόγους που δεν είναι εύκολα κατανοητοί.

Τελευταίο επεισόδιο η απόφαση της Γερμανικής κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει ΜΚΟ και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται, όχι στη χώρα της, αλλά στην υποδοχή μεταναστών στην ιταλική επικράτεια και των διασώσεων στη θάλασσα –και χωρίς καν συνεννόηση με την ιταλική κυβέρνηση!

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζώρτζια Μελόνι, με επιστολή της στον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, εκφράζει την έκπληξή της, και επισημαίνει ότι η παρουσία στη θάλασσα πλοίων των ΜΚΟ προκαλεί τον άμεσο πολλαπλασιασμό των αναχωρήσεων με επισφαλή πλεούμενα. Κάτι που όχι μόνο επιβαρύνει οικονομικά ακόμη περισσότερο την Ιταλία αλλά συγχρόνως αυξάνει και τον κίνδυνο θαλάσσιων τραγωδιών.

Οι ροές έχουν αυξηθεί προς την Ιταλία καθώς η Ρωσία που έχει διεισδύσει στην υποσαχάρια Αφρική, ενθαρρύνει τη μετανάστευση προς την Ευρώπη, ως ένα ακόμη εργαλείο στην προσπάθεια αποσταθεροποίησής της.

Την ίδια στιγμή αυξάνονται και οι ροές προς τα ελληνικά νησιά από την Τουρκία, η οποία υποβοηθεί την παράνομη μετανάστευση με τον ίδιο στόχο. Μετανάστες από το Σαχέλ φτάνουν στη γείτονα χωρίς χρεία βίζας και με φτηνά εισιτήρια της Turkish Airlines. Και φυσικά δεν έχουν προορισμό την Άγκυρα αλλά την Κωνσταντινούπολη. Έτσι είναι εύκολη η διοχέτευσή τους προς την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι ροές έχουν επιταχυνθεί καθώς ο Ερντογάν έχει διαμηνύσει στα 3,3 εκατομμύρια Σύρων προσφύγων που παρεπιδημούν στην περιφέρεια της Κωνσταντινούπολης, να επιστρέψουν στις δομές που έχουν δημιουργηθεί γι’ αυτούς στη νοτιοανατολική Τουρκία, στα σύνορα με τη χώρα τους.

Οι πρόσφυγες (αυτοί δικαιούνται τον χαρακτηρισμό), προτιμούν να μπουν στην περιπέτεια με το όνειρο μιας άνετης ζωής στη Δύση, από την επιστροφή στην κατεστραμμένη χώρα τους. Κατόπιν αυτού, οι ροές είναι αυξημένες προς το Αιγαίο.

Η διεθνής των διακινητών έχει ανακαλύψει νέο τρόπο διοχέτευσης. Χρησιμοποιούν μικρές βάρκες μιας χρήσης. Το είδαμε στις 12/09 όταν οι αφίξεις στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας κατέγραψαν αριθμό ρεκόρ. Περισσότεροι από πέντε χιλιάδες μετανάστες έφτασαν με 110 βάρκες. Την επομένη άλλα 1.000 άτομα έφτασαν με άλλες 23. Παρόμοια κατάσταση αντιμετωπίζει και η Ελλάδα με συγκριτικά περιορισμένο αριθμό αφίξεων.

Εξ ου και ήταν αστεία η πρόταση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, κατά τη συνάντησή της στη Λαμπεντούζα με την Μελόνι. Πρότεινε ως ένα από τα μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος, να καταστρέφονται τα πλοία των διακινητών. Να καταστρέφονται δηλαδή οι βάρκες που είναι μιας χρήσης (ευφυές!)

Στη χώρα μας από την αρχή του έτους ως τον Αύγουστο ήρθαν περισσότεροι από 18.000 μετανάστες και επιταχύνονται γιατί μετά το ναυάγιο στην Πύλο και την παγκόσμια δημοσιότητα που έλαβε, το ελληνικό λιμενικό υπαναχώρησε από την αποφασιστική στάση που είχε υιοθετήσει επί Μηταράκη.

Στην πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Τ. Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, το μεταναστευτικό συζητήθηκε «εκτενώς».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι δύο ηγέτες συζήτησαν τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να οικοδομήσουν μια σχέση συνεργασίας χωρίς καχυποψία, ώστε το θέμα να αντιμετωπιστεί από κοινού: Ήτοι να ξεκινήσουν να συνομιλούν τα Λιμενικά της Ελλάδας και της Τουρκίας μεταξύ τους, καθώς και οι αρμόδιοι υπουργοί, ώστε να μην πέφτουν βάρκες με δεκάδες μετανάστες στη θάλασσα!

Υποτίθεται ότι υπάρχει η συμφωνία ΕΕ -Τουρκίας του 2016. Υποτίθεται ότι υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας του λιμενικού των δύο χωρών. Τι νόημα έχει μια νέα συμφωνία που ενδεχομένως να υπογραφεί στις 7 Δεκεμβρίου στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στη Θεσσαλονίκη, πέραν ενός ακόμη οικονομικού πακέτου βοήθειας της ΕΕ προς την Τουρκία; (η οποία σαφώς το δικαιούται, αρκεί να ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις της).

Υποτίθεται ότι η συμφωνία θα συμβάλει στο να περιοριστούν οι μεταναστευτικές ροές από τα παράλια της Τουρκίας. Θα χτυπήσει επίσης τα δίκτυα διακινητών (αυτά που ξεκινούν με την ανοχή της Τουρκίας από τα τουρκικά παράλια και με βάρκες που παράγονται σε βιοτεχνίες στις ακτές η Τουρκίας αλλά η τουρκική διοίκηση... δεν το ξέρει). Και τέλος θα δεχθεί περισσότερες επιστροφές (κάτι που δεν γίνεται γατί έχει και πρακτικές δυσκολίες).

Και όταν αυτά, συν τω χρόνω, θα ατονήσουν, θα επανέλθει η συνήθης κατάσταση των ανεξέλεγκτων ροών.