Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξελέγη νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ. Αυτό που προς το παρόν δείχνει βέβαιο είναι πως θα ακολουθήσει την αλλαγή του ονόματος και την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ και των συμβόλων του. Από εκεί και πέρα όμως τα ερωτήματα αφορούν στο δρόμο που θα ακολουθήσει, διότι ενώ καθ όλη την προεκλογική περίοδο κυριάρχησε το σύνθημα της ανανέωσης, που του έδωσε την πρωτιά, εντούτοις παραμένουν άγνωστοι οι στόχοι του. Εκτός αν τα περί δεξιάς, Ν.Δ. και λοιπών προεκλογικών τσιτάτων σχετικά με το ποιον θεωρεί «εχθρό» μετατραπούν σε κεντρική πολιτική γραμμή.
Είναι αλήθεια, και ο Γιώργος Παπανδρέου σε αυτό είχε ένα δίκαιο, όπως και άλλοι συνυποψήφιοι του πρώτου γύρου, πως ο Νίκος Ανδρουλάκης, δεν έδωσε στοιχεία αναφορικά με το πως βλέπει το ΚΙΝΑΛ της επόμενης μέρας. Η επαναφορά του ονόματος δεν αποτελεί κάποιο στοιχείο. Ούτε και τα περί ανανέωσης που άλλωστε αποτελούν σύνθημα για όλους και απ΄ όλα τα κόμματα.
Στο πλαίσιο αυτό, το μόνο που πρέπει να θεωρείται ως μια ιδέα για το που θα βαδίσει το επόμενο διάστημα είναι οι αναφορές σε μια αυτόνομη πορεία. Ο ίδιος πρέπει να δώσει μια απάντηση και μια εικόνα για το πως θα πορευθεί. Είναι βέβαιο ότι θα εμμείνει στην αυτονομία, όμως οφείλει να δώσει το στίγμα του.
Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ δεν έχει τα περιθώρια που είχε η προηγούμενη ηγεσία και ως εκ τούτου θα κληθεί να άρει τη λογική των ίσων αποστάσεων, πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που η χώρα καλείται να περάσει έναν ακόμη δύσκολο κάβο, αυτόν που δημιούργησε η πανδημία και που διατηρούν οι επιπτώσεις της.
Μια ευρωπαϊκής κατεύθυνσης σοσιαλδημοκρατία δύναται να μετατρέψει το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ σε ορθολογική αντιπολίτευση που θα συμβάλει στην προσπάθεια να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις της χώρας να καρπωθεί καταλαμβάνοντας το χώρο που αφήνει ο συνεχιζόμενος λαικισμός από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.
Ο άλλος δρόμος, αυτός που στο πλαίσιο της εσωκομματικής διαμάχης ελέω εκλογών, αναδείχθηκε, δίνει μια εικόνα που περιγράφεται από τη λογική της εχθρότητας προς την… δεξιά, καθιστά το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ που ήδη διά του Αλέξη Τσίπρα έχει σπεύσει να στείλει τα σχετικά μηνύματα καλώντας τον νέο αρχηγό σε συμμαχία και στη δημιουργία ενός αντιδεξιού μετώπου.
Από την άλλη πλευρά και το κυβερνών κόμμα δε θα διστάσει να θέσει το ερώτημα σχετικά με τη στήριξη όσων μεταρρυθμίσεων θεωρεί ο νέος αρχηγός πως δύναται να επιτευχθούν και στις οποίες συμφωνεί το κόμμα του, πέραν των παρεμβάσεων που αφορούν στη διαχείριση της πανδημίας.
Υπενθυμίζεται πως τους τελευταίους μήνες το ΚΙΝΑΛ έδωσε μια εικόνα ταύτισης θέσεων με το ΣΥΡΙΖΑ με συνεχείς καταγγελίες κατά της κυβέρνησης για κομβικής σημασίας νομοθετήματα που προωθήθηκαν, θυμίζοντας το παλαιό ΠΑΣΟΚ των συνδικάτων, των συνδικαλιστών και μιας κινηματικής λογικής.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα της αύξησης των ποσοστών του κόμματος του στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές ή στη διατήρηση αυτών που καταγράφονταν πριν την έναρξη της διαδικασίας για την επιλογή νέου αρχηγού.
Ο προσανατολισμός που θα επιλέξει θα είναι πάντως αυτός που θα διαμορφώσει και τις σχέσεις με το ΚΙΔΗΣΟ και τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος έχει αποσαφηνίσει πως θα διατηρήσει το δικαίωμα να εκφράζει τις θέσεις του ακολουθώντας όπως έχει πει τις αρχές του. Και στο πλαίσιο αυτό καθιστά επιτακτική την ανάγκη όλα αυτά να γίνουν άμεσα ώστε να έχει τη δυνατότητα απορρόφησης ενδεχόμενων αναταράξεων…
Σε κάθε περίπτωση το ποιους θα προσελκύσει σε επίπεδο ψηφοφόρων και το πως θα διαμορφώσει τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ εναπόκειται στις θέσεις που θα εκφράσει και θα καταγραφούν. Ως πολιτικός που κινείται στην Ε.Ε, κάτι που επικαλέστηκε και ο ίδιος προεκλογικά, γνωρίζει ότι ο λαϊκισμός, αν μη τι άλλο, ως κεντρικό πολιτικό αφήγημα, έχει κοντά ποδάρια.
