Λάβρος κατά Κασσελάκη ο Τζουμάκας: Καιροσκόποι «αριστεροί» ενέκριναν την υποψηφιότητα ενός «τζογαδόρου»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI
Εκλογές ΣΥΡΙΖΑ

Λάβρος κατά Κασσελάκη ο Τζουμάκας: Καιροσκόποι «αριστεροί» ενέκριναν την υποψηφιότητα ενός «τζογαδόρου»

Σφοδρή επίθεση κατά του Στέφανου Κασσελάκη εξαπέλυσε ο Στέφανος Τζουμάκας, λίγες ώρες πριν ανοίξει η κάλπη από την οποία θα προκύψει ο νέος ή η νέα πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ.

Χρησιμοποιώντας βαρείς χαρακτηρισμούς ο Στ. Τζουμάκας, που κατετάγη πέμπτος στον πρώτο γύρο των εκλογών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με άρθρο του στο μπλογκ του, επιτίθεται στον υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας λόγο για «φαινόμενα πολιτικής παρακμής που αφορούν και σε εθνικά συμφέροντα.

Σχολιάζοντας αρχικά την απαράδεκτη δήλωση Κασσελάκη περί κρατιδίου -την οποία πάντως ο ίδιος ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απέδωσε στα όχι και τόσο καλά ελληνικά του- υποστηρίζει ότι «κανένας άνθρωπος ελληνικής καταγωγής δεν θα προέβαινε σε μια τέτοια επιλογή που αφορά στην Ειρήνη, την Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία από ιμπεριλιαστικές επιδιώξεις».

Επισημαίνοντας ότι φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την Εξέγερση του Πολιτεχνείου, την οποία ακολούθησε η τουρκική εισβολή και η κατοχή στην Κύπρο, ο Στ. Τζουμάκας σχολιάζει πως «αποτελεί ντροπή και προσβολή εναντίον όλων όσων αγωνίστηκαν διαχρονικά στον προοδευτικό χώρο για τη χώρα» και ξεκαθαρίζει πως «δεν πρόκειται περί λάθους».

Παράλληλα, αναφερόμενος στην επιχειρηματική δραστηριότητα του Στ. Κασσελάκη στις ΗΠΑ ο Στ. Τζουμάκας τονίζει πως «ορισμένοι καιροσκόποι "αριστεροί" ενέκριναν την υποψηφιότητα ενός "τζογαδόρου" που δραστηριοποιήθηκε μεταξύ άλλων στα Χρηματιστήρια των ΗΠΑ και την Goldman Sachs, ήδη από το 2009 και όλη την κρίσιμη περίοδο της εισόδου της χώρας στο ΔΝΤ και στα νεοφιλελεύθερα μνημόνια». 

Σημειώνει πως «αυτά δεν συμβαίνουν ούτε στον πιο τραγελαφικό καπιταλισμό», σχολιάζοντας πως «πρόκειται για κατάπτωση στοιχειωδών κριτηρίων για να προταθεί ένας άνθρωπος σε μια θέση ευθύνης στον προοδευτικό χώρο».

«Ο πολιτικός διαχωρισμός ανάμεσα στο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και βασικές ηθικές και πολιτικές αρχές είναι προφανής και θα κριθούν όσοι δρομολόγησαν τη συνέχιση της κρίσης ηγεσίας, πολιτικής κρίσης και κρίσης  πολιτικής ενότητας», αναφέρει, υπογραμμίζοντας πως «στην πολιτική δεν έχουμε ρόλους, όπως στο θέατρο».

Και συνεχίζοντας σε σκληρούς τόνους, γράφει: «Η αναζήτηση πάσης φύσεως αντιπάλων, δεν αποτελεί δικαιολογία για επιλογή απατεώνων με αριστερό περιτύλιγμα».

«Η προοδευτική παράταξη και η Αριστερά χρειάζονται Εναλλακτική Λύση, επαρκή και αξιόπιστη πολιτική ηγεσία με σχέδιο που να εμπνέει, να ενώνει και να οδηγεί», καταλήγει στο άρθρο του το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το άρθρο του Στέφανου Τζουμάκα

Ένας υποψήφιος κόμματος τόσο κυβερνητικού όσο και της Αριστεράς στη χώρα, άρχισε να προωθεί θέσεις των συμφερόντων των ΗΠΑ, αποκαλώντας «κρατίδιο» τη Β. Κύπρο που βρίσκεται σε κατοχή μετά από συνειδητή και σχεδιασμένη εισβολή από το Πεντάγωνο, τη CIA και το State Department το 1974.

Κανένας άνθρωπος ελληνικής καταγωγής δεν θα προέβαινε σε μια τέτοια επιλογή που αφορά στην Ειρήνη, την Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία από ιμπεριαλιστικές  επιδιώξεις.

Φέτος, έχουμε τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου που μετά ακολούθησε η εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Θα τρίζουν τα κόκαλα όλων των νεκρών και αγνοουμένων από τα πολεμοχαρή σχέδια των ΗΠΑ  και των πρακτόρων τους.

Αποτελεί ντροπή και προσβολή εναντίον όλων όσων αγωνίστηκαν διαχρονικά στον προοδευτικό χώρο για τη χώρα. Δεν πρόκειται περί λάθους.

Ο εν λόγω κατά δήλωση του θήτευσε στον οργανισμό Center for Strategic and International Studies (CSIS).  

Ο οργανισμός αυτός -είναι γνωστό, ανεπίσημα βεβαίως- ότι συνεργάζεται με τη CIA, το Πεντάγωνο και ενισχύεται οικονομικά και από επιχειρήσεις της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ. Έχει ως πρόσημο δε, την διεθνή ασφάλεια αλλά ως κύριο έργο την προώθηση σεναρίων για αναγκαία εξοπλιστικά προγράμματα σε χώρες επιρροής των ΗΠΑ.

Μετά τα χρηματιστηριακά παίγνια από διεφθαρμένους πολιτικούς τη  δεκαετία 1995-2005 ένας έντιμος Πολιτικός είπε: «Στο Χρηματιστήριο ένας κερδίζει και ένας χάνει καθώς πρόκειται για τζόγο. Και δεν είναι δυνατό να συμμετέχουν στην Πολιτική οποιουδήποτε κόμματος, οι τζογαδόροι».

Ορισμένοι καιροσκόποι «αριστεροί» ενέκριναν την υποψηφιότητα ενός «τζογαδόρου» που δραστηριοποιήθηκε μεταξύ άλλων στα Χρηματιστήρια των ΗΠΑ και την Goldman Sachs, ήδη από το 2009 και όλη την κρίσιμη περίοδο της εισόδου της χώρας στο ΔΝΤ και τα νεοφιλελεύθερα μνημόνια.

Είναι γνωστός ο ρόλος της εν λόγω τραπεζικής και χρηματιστηριακής εταιρείας εκείνη την περίοδο στην ελληνική κρίση.

Δε χωρεί επίσης, στο τρέχον λεξιλόγιο ο πρωτοφανής ισχυρισμός ότι ένας υποψήφιος της Αριστεράς ελάμβανε δάνεια με «προσωπική εγγύηση», με τα οποία προέβη σε κύκλο αγοραπωλησιών τάνκερ και πλοίων εκατοντάδων εκατομμυρίων  δολαρίων.

Αυτά δε συμβαίνουν ούτε στον πιο τραγελαφικό καπιταλισμό. Αφορούν δε, σε πρακτικές και εφοπλιστικών κεφαλαίων.

Πρόκειται για κατάπτωση στοιχειωδών κριτηρίων για να προταθεί ένας άνθρωπος σε μια θέση ευθύνης στον προοδευτικό χώρο.

Αυτά δεν είναι από το μέλλον, ούτε μόνο από τυχοδιωκτικές επιλογές αλλά από την παρακμή και τον εκφυλισμό ορισμένων που θεωρούν την Αριστερά ευκαιρία, καριέρα και πρόσοδο με την υπονόμευση του πολιτικού χαρακτήρα ενός κόμματος από δίκτυα.

Ο πολιτικός διαχωρισμός ανάμεσα στο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και βασικές ηθικές και πολιτικές αρχές είναι προφανής και θα κριθούν όσοι δρομολόγησαν τη συνέχιση της κρίσης ηγεσίας, πολιτικής κρίσης και κρίσης  πολιτικής ενότητας.  

Θα τους αποδίδονται ηθικές και πολιτικές ευθύνες για την απαξίωση στο προοδευτικό κίνημα μέσα και έξω από τη χώρα.

Στη Πολιτική δεν έχουμε ρόλους, όπως στο θέατρο. Έχουμε Ευθύνες, έχουμε Αξίες, έχουμε Αρχές.

Η αναζήτηση πάσης φύσεως αντιπάλων, δεν αποτελεί δικαιολογία για επιλογή απατεώνων με αριστερό περιτύλιγμα.

Η εγχώρια διαπλοκή πανηγυρίζει με διατυπώσεις, όπως «έχουμε στρατηγική 8ετίας της Δεξιάς. Πάμε μέχρι το 2031 και βλέπουμε και μια "μαριονέτα" στη διαδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εξυπηρετεί απολύτως τις επιδιώξεις μας».

Η προοδευτική παράταξη και η Αριστερά χρειάζονται Εναλλακτική Λύση, επαρκή και αξιόπιστη πολιτική ηγεσία με σχέδιο που να εμπνέει, να ενώνει και να οδηγεί.