Τα «αλυχτίσματα» των δικαιωματιστών μαζί με τα άτολμα βήματα της Ε.Ε. αλλά και τις νέες διόδους δημιουργούν ένα επικίνδυνο momentum για το μεταναστευτικό. Το πρόσφατο περιστατικό στη Λέσβο δεν πέρασε χαμηλά από τα ραντάρ της κυβέρνησης καθώς κατά την ελληνική ανάλυση δεν είναι μεμονωμένο αλλά δείγμα μιας αυξητικής τάσης που αποκτούν οι ροές προς τα ελληνικά παράλια, επιβάλλοντας την αναβάθμιση του επιπέδου της ετοιμότητας.
Η συζήτηση στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας περιεστράφη γύρω από το ζήτημα που αποκτά οξύτατα χαρακτηριστικά με δεδομένη τη συνέχιση της εγκληματικής δράσης των διακινητών. Τα δίκτυα που τζιράρουν εκατομμύρια με το εμπόριο της ελπίδας, βουλιάζουν βάρκες, έμφορτες με εκατοντάδες άτομα, μόνο και μόνο για να προκαλέσουν την εκκίνηση επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης από την πλευρά των ελληνικών αρχών.
Αυτές οι πρακτικές δεν αποτελούν τη σημαία της ευρωπαϊκής αντίδρασης, η οποία στοιχήθηκε μετά κόπων με την ελληνική πρωτοβουλία που βάζει στην αιχμή της μεταναστευτικής πολιτικής να βρεθεί η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. Το lobbying όμως των δικαιωματιστών στους κόλπους των ευρωπαϊκών θεσμών, όπου πρωτοστατεί η ομάδα της ευρωπαϊκής αριστεράς την οποία ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να προμοτάρει τις μηδενιστικές επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας.
Στις παντιέρες εναντίον της χώρας μας δεν προβάλλεται ούτε το πολυδιάστατο ανθρωπιστικό έργο της ελληνικής ακτοφυλακής, ούτε φυσικά οι οβιδιακές αλλαγές που έχει υποστεί το εγχώριο σύστημα. Κάτεργα όπως εκείνα της Μόριας και της Ειδομένης αποτελούν παρελθόν και έχουν αντικατασταθεί από σύγχρονες δομές.
Η εκκαθάριση των αιτήσεων ασύλου και η έκδοση των σχετικών αποφάσεων γίνεται μέσα από μια γρήγορη και αποτελεσματική διαδικασία, η οποία πλαισιώνεται από ενταξιακά προγράμματα. Υπάρχει μια ολόκληρη δομή ένα ολόκληρο σύστημα που δεν υπήρχε παλαιότερα.
Αυτή η προπαγανδιστική πίεση προς την αρμόδια επίτροπο Ίλβα Γιόχανσον και τις εντεταλμένες υπηρεσίες της Ένωσης, επιδιώκει με χαλκεία από την τραγωδία της Πύλου να υπάρξει μία χαλάρωση στην προστασία των συνόρων. Στο «ευαγγέλιο» της αριστερής ιδεοληψίας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η οριστική άρση οποιασδήποτε φρούρησης των συνόρων, η διάλυση της Frontex και το άνοιγμα της ευρωπαϊκής πόρτας άκριτα και άνευ σχεδίου σε εκατομμύρια μετανάστες.
Αυτές οι ενέργειες λειτουργούν ως έναυσμα για τα απάνθρωπα «εμπορικά» σχέδια των διακινητών, που βάζουν στο στόχαστρο κατά κύριο λόγο τη Λέσβο. Σε αυτό το φόντο προστίθεται και η «κερκόπορτα» που έχουν ανοίξει οι διακινητές - χάρη στη χαλαρή στάση των τουρκικών αρχών - μέσω των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Κατά εκατοντάδες οι παράτυποι μετανάστες, ταξιδεύουν χωρίς κανέναν έλεγχο από την Κωνσταντινούπολη και κάθε σημείο της τουρκικής επικράτειας στο βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου.
Με την ανοχή αλλά κατά περίπτωση και την υποστήριξη του ψευδοκράτους οι παράτυπο μετανάστες περνούν ανεμπόδιστα, περπατώντας στην πράσινη γραμμή που δεν είναι διεθνές σύνορο και δεν μπορεί να φυλαχθεί, στην ελεύθερη πλευρά της Κύπρου και κατά συνέπεια σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Αυτή η πραγματικότητα που επιδεινώνεται καθημερινά έχει οδηγεί την Κυπριακή Δημοκρατία στην πρώτη θέση της αρνητικής κατάταξης, έχουσα το υψηλότερο ποσοστό παράτυπων ως ποσοστό του πληθυσμού σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
