Μια φορά κι έναν καιρό...ήταν ένας ελεύθερος κόσμος

Μια φορά κι έναν καιρό...ήταν ένας ελεύθερος κόσμος

Για ακόμα μια χρονιά, το Athens Pride έρχεται ηχηρά να «φωνάξει» όσα κάθε μέρα αισθάνονται άτομα τα οποία λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, της ταυτότητας, των χαρακτηριστικών ή της έκφρασης φύλου τους, καταπνίγουν.

Άτομα που έχουν μάθει να ζουν με το φόβο, να υφίστανται διακρίσεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, μαχόμενοι για το αυτονόητο. Για να νιώθουν ελεύθεροι να αναπτύσσουν την προσωπικότητα τους. Για να αποκαλούνται όπως εκείνα επιθυμούν, να μην κρύβονται, να έχουν ίσο δικαίωμα στην υγεία, την εργασία, την οικογένεια, την αγάπη και τον έρωτα. Να μη στιγματίζονται. Να μην πολεμώνται. 

Να μην περιθωριοποιούνται και να μην απομονώνονται. Για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, συμπεριληπτική που ο καθένας θα στηρίζει την ελευθερία της επιλογής του και το στίγμα θα έχει εξαλειφθεί. Ακόμα, λοιπόν, και αν το σύνθημα του φετινού Athens Pride «Μια φορά κι έναν καιρό» αναφέρεται σε ένα παραμύθι, στοχεύουμε στο να γίνει επιτέλους πραγματικότητα.

Για να είναι όλα τα άτομα απαλλαγμένα από το βάρος μιας ταυτότητας που θεωρείται «κοινωνικά ορθή» και για να εξαλειφθεί από κάθε νοικοκυριό η ντροπή και ο φόβος που προκαλείται από την κατακραυγή εκείνων που δικάζουν όσους παλεύουν για να ζουν ελεύθεροι, έχοντας τον μόνο λόγο πάνω στο σώμα και την ταυτότητα τους.

Γιατί στην πραγματικότητα, κάθε άτομο είναι αναγκαίο να αποφασίζει άφοβα και να λαμβάνει τις αποφάσεις που αφορούν το ίδιο ανεπηρέαστο και χωρίς τρόμο σε μια κοινωνία, που ακόμα και εν έτη 2023 σε πολλές χώρες οι σχέσεις ατόμων του ίδιου φύλου ποινικοποιούνται και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στερούνται πολύ σημαντικών θεμελιωδών δικαιωμάτων. 

Για να μη μιλάμε πια για φανταστικούς κόσμους και παραμύθια. Από τα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης με την κατάλληλη ενημέρωση έως και τη δημιουργία δομών υποστήριξης για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, να δημιουργηθεί ένα προστατευτικό πλαίσιο που θα λειτουργεί ως ασπίδα σε οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετωπίσουν οι άνθρωποί μας. Για τη θέσπιση της κατάλληλης νομοθεσίας που θα εντάξει τα ΛΟΑΤΚΙ+ στο πλαίσιο της κοινωνίας και δε θα τα κάνει να αισθάνονται ξέχωρα.

Για να ζούμε όλοι σε μια δίκαιη κοινωνία που σέβεται και αναγνωρίζει την ελευθερία του κάθε ατόμου να επιλέγει το ίδιο τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσει και που ο καθένας μας έχει ίσες ευκαιρίες. Γιατί όταν καταπατάται η ελευθερία του ενός, καταπατάται και η ελευθερία όλων μας. 

Στη χώρα μας έχουμε κάθε λόγο να ελπίζουμε στην οικοδόμηση μιας συμπεριληπτικής κοινωνίας, γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικότατα βήματα για την άρση των διακρίσεων που βιώνουν οι ΛΟΑΤΚΙ+ συμπολίτες μας.

Η Ελλάδα με απόφαση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, απέκτησε για πρώτη φορά εθνική στρατηγική για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ, στο πλαίσιο της οποίας έχουν ήδη αναληφθεί ένα πλήθος θεσμικών πρωτοβουλιών με κυριότερες, την ένταξη της διάστασης του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας και των χαρακτηριστικών φύλου στο νέο νόμο για το σχολικό εκφοβισμό, την κατάργηση της αναχρονιστικής απαγόρευσης για αιμοδοσία από ομοφυλόφιλα άτομα, τη συμπερίληψη των trans προσώπων στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στα προγράμματα της ΔΥΠΑ, την απαγόρευση πρακτικών μεταστροφής φύλου σε ευάλωτα πρόσωπα καθώς και την απαγόρευση των μη αναγκαίων ιατρικών παρεμβάσεων «κανονικοποίησης» στα ανήλικα ιντερσεξ πρόσωπα.

Η πρόοδος που έχει σημειώσει η χώρα μας στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων αποτυπώνεται και στην έκθεση της ILGA-Europe, στην οποία κατατάσσονται η οι ευρωπαϊκές χώρες με βάση τη νομοθεσία και τις πολιτικές που υιοθετούν για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Η χώρα μας ανέβηκε από πέρυσι τέσσερεις θέσεις και βρίσκεται πλέον στη δέκατη τρίτη θέση, κερδίζοντας δέκα μονάδες τα τελευταία δύο χρόνια.

Παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο που έχει επιτευχθεί, ο δρόμος για την ισότητα και τη συμπερίληψη είναι ακόμη ανηφορικός. 

Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε στην πλατεία Κοτζιά και να ενώσουμε τη φωνή μας με εκείνη των συμπολιτών μας της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Να φοράμε πάντα το πολύχρωμο βραχιόλι, ακόμα και αν δε βρίσκεται μόνιμα στον καρπό μας. Για να γίνει το παραμύθι, με τη συμβολή όλων μας, πραγματικότητα.