Στήριξη στον Στέφανο Κασσελάκη παρείχε ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Αλ. Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, οποίος μάλιστα και έβαλε τόσο κατά του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και εναντίων αυτών που διεκδικούν την προεδρία του κόμματος.
Συγκεκριμένα, χαρακτήρισε κωμωδία μια πιθανή επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα τον κάλεσε να μην εμπλακεί περαιτέρω στις εσωκομματικές εξελίξεις, καθώς «υπάρχει κίνδυνος να γίνει ρεζίλι».
«Ο σύντροφος Τσίπρας πήρε τις ευθύνες του και αποχώρησε αξιοπρεπώς. Η επιστροφή του θα αποτελεί µία κωμωδία, που προσβάλλει το ζητούµενο, επαναφέροντας το παρελθόν µαζί µε κάθε πρωταγωνιστή εκείνης της εποχής. Ο Τσίπρας πρέπει να αποδεχτεί ότι η πολιτική του αξία δεν είναι πλέον στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκτός και αν θέλει να γίνει ρεζίλι µαζί µε τον προσωπικό του κύκλο επιρροής, παίζοντας τον ρόλο του ναυαγοσώστη στο βουνό, νομίζοντας ότι είναι στη θάλασσα. Η θέση του είναι στην Ευρώπη», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Αποκάλεσε «αστείους» όσους μεθοδεύουν την εκπαραθύρωσή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και εκτιμά πως οποιοσδήποτε και να βρεθεί απέναντί του θα τον «φάει η μαρμάγκα». «Δεν θα τους βγει και θα διασκεδάσουµε πάρα πολύ όλοι εµείς, ιδίως αν έχουν και κάποια αντιπρόταση, που θα τη "φάει η µαρµάγκα". Είναι αστείοι, γίνονται αστείοι. Μέσα στα αδιέξοδά τους γίνονται αστείοι», σημείωσε.
«Πιστεύω ότι ο θόρυβος που έγινε και γίνεται συμβαίνει γιατί αντιλαμβάνονται οι γραφειοκράτες-στελέχη ότι ο σύντροφος Κασσελάκης ως πρόεδρος μαζί με τη μεγάλη πλειονότητα των μελών θέλει να αλλάξει τη δομή και τον τρόπο οργάνωσης του κόμματος, μετατρέποντάς το σε έναν αμεσοδημοκρατικό οργανισμό, όπου τα απλά μέλη, που είναι εργαζόμενα στην πραγματική ζωή, θα συμμετέχουν με τον τρόπο και στον χρόνο που επιλέγουν, αντικαθιστώντας όργανα άχρηστα και στελέχη περιττά».
Ερωτηθείς για τις αντιδράσεις για το ερωτηματολόγιο, ο κ. Καρανίκας τις χαρακτήρισε «ανούσιες και προβληματικές γιατί προβάλλουν το ανούσιο υπαρξιακό τους πρόβλημα και όχι κάποιο πολιτικό ζητούμενο, και θεωρώ ότι προέκυψαν από το γραφειοκρατικό άγχος της ακύρωσής τους ως απαραίτητων τόσο αυτών των ίδιων όσο και του οργάνου του κόμματος, που ούτως ή άλλως δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες».
