Σε άρθρο-παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις (ιστοσελίδα Libre) η Λούκα Κατσέλη διατυπώνει, μετά από μια διεξοδική ανάλυση των διεθνών συνθηκών και των μεγάλων προκλήσεων-κινδύνων που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα, τη δική της πρόταση για το μέλλον της Κεντροαριστεράς στη χώρα μας.
Επιμένει ουσιαστικά στην πρόταση της «προοδευτικής συνεργασίας» που διατυπώθηκε και προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ αν και παραδέχεται ότι «ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να το πετύχει μέσω της στρατηγικής της απλής αναλογικής και απέτυχε» («τελευταία στιγμή», «αντίξοες συνθήκες» κλπ).
Η αρθρογράφος ξεχνάει (;) προφανώς ότι η απλή αναλογική δεν ήταν μια «στρατηγική» επιλογή του Τσίπρα αλλά ένα εκλογικό τρικ μεταχρονολογημένης προσφυγής στις «αξίες της Αριστεράς» όταν άρχισε η δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ και αφού στο μεταξύ είχε κερδίσει με το «καλπονοθευτικό» σύστημα τις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου του ‘15. Ξεχνάει (;) ακόμα ότι, αντίθετα, η απόφαση του Μητσοτάκη να «αγκαλιάσει» το Κέντρο ήταν μια στρατηγική επιλογή δηλωμένη εξ αρχής και όχι μια ευκαιριακή κίνηση «για να διασωθεί η Δεξιά από τις αλλεπάλληλες κρίσεις που επέφερε ο άκρατος φιλελευθερισμός των αγορών», όπως αναφέρει στο άρθρο της.
Στη συνέχεια η Λούκα Κατσέλη αναφέρεται σε τρεις παράγοντες από τους οποίους θα εξαρτηθεί το μέλλον της Κεντροαριστεράς. Ο πρώτος παράγοντας είναι «η πρόταξη μιας σύγχρονης προοδευτικής ατζέντας που θα εμπνέει». Σε ποια βάση θα μπορούσε άραγε να συμφωνηθεί μια τέτοια ατζέντα; Σίγουρα πάντως όχι στη βάση των προεκλογικών προγραμμάτων του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βέβαια και στη βάση της αντιπολίτευσης που άσκησαν στη Βουλή τα δύο κόμματα.
Τι το κοινό μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε ένα καταστροφολογικό για τη χώρα σενάριο και μια προγραμματική αντιπολίτευση που αναδεικνύει ρεαλιστικές εναλλακτικές πολιτικές και προτάσεις. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι για τους Έλληνες του εξωτερικού ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε να ψηφίζουν χωρίς να υπολογίζεται η ψήφος τους!
Ο δεύτερος παράγοντας είναι «η στήριξη και επικοινωνία αυτής της ατζέντας από ηγεσίες και στελέχη που χαίρουν αξιοπιστίας και πείθουν ότι αυτά που λένε μπορεί να γίνουν πράξη». Σε ποια ακριβώς «αξιόπιστα» στελέχη αναφέρεται η Λούκα Κατσέλη; Σε αυτά που συγκυβέρνησαν με τους ΑΝΕΛ στο όνομα της Αριστεράς; Σε αυτά που δεν δίστασαν να διακινδυνεύσουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας; Σε αυτά που σκάρωσαν το «μεγαλύτερο σκάνδαλο του αιώνα» προκειμένου να συκοφαντίσουν πολιτικούς τους αντιπάλους ή σε αυτά που επιχείρησαν να ελέγξουν τα κανάλια και καταδικάστηκαν ομόφωνα για κατάχρηση εξουσίας; Ούτε και απέκτησαν κάποιοι αυτομάτως αξιοπιστία επειδή διεκδικούν την ηγεσία μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα.
Ο τρίτος παράγοντας είναι, κατά την αρθρογράφο, «η σύμπραξη προοδευτικών δυνάμεων και η οργάνωση αποτελεσματικών μηχανισμών διασύνδεσης, πολιτικής παρέμβασης και διεκδίκησης σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο». Και πιο κάτω διευκρινίζει ότι εννοεί τη συγκρότηση ενός «αρραγούς μετώπου των προοδευτικών δυνάμεων» που θα εμφανίζεται πλέον ενιαίο σε κάθε μορφής εκλογικές αναμετρήσεις.
Η πρόταση για ενιαιοποίηση της Κεντροαριστεράς έρχεται μετά την αποτυχία της πεντάχρονης επιδίωξης διάλυσης και απορρόφησης του ΠΑΣΟΚ σε ένα πολιτικό συνονθύλευμα που ως μόνη συγκολλητική ουσία είχε τον λαϊκισμό. Πρόκειται ουσιαστικά για την επαναφορά, από ένα πρώην κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, της ίδιας πρότασης που απορρίφθηκε πανηγυρικά στη διπλή φετινή κάλπη, της μόνης που μπορεί να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα για μια «δεύτερη φορά Αριστερά».
Φαίνεται ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου θα είναι οι πρώτες στις οποίες θα επιχειρηθεί η εφαρμογή του επικαιροποιημένου σχεδίου αναβίωσης της κεντροαριστερής «προοδευτικής συνεργασίας». Οι αδιαπραγμάτευτοι όροι που είχε θέσει ο Αλέξης Τσίπρας πριν τις εθνικές εκλογές περί συνεργασιών με «κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντικατασταθεί από την ανάγκη να βρεθούν κοινοί υποψήφιοι ικανοί να φράξουν το δρόμο στην επέλαση της Δεξιάς.
Στην ουσία, η Λούκα Κατσέλη εκπέμπει SOS για να σταματήσει ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και εντείνονται καθημερινά οι προσπάθειες της Κουμουνδούρου για πάση θυσία συνεργασίες που μπορεί να θολώσουν τα μηνύματα της κάλπης. Μόνο που καμιά προοδευτική δύναμη - και πάντως όχι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ - δεν είναι διατεθειμένη να γίνει σανίδα σωτηρίας μιας Αριστεράς που βλέπει το αφήγημά της να εξαντλείται.
