Οι ασύμμετρες απειλές καθορίζουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ/ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ/ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ)

Οι ασύμμετρες απειλές καθορίζουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό

Συνήθως η πρωθυπουργική ομιλία στην ΔΕΘ και η συνέντευξη της επομένης, εστιάζουν στην οικονομία.

Στην κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας μετά από 14 χρόνια. Στην πορεία της ανάπτυξης, στο ρεκόρ των εξαγωγών, στη μεγαλύτερη μείωση δημοσίου χρέους παγκοσμίως, στην χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 15 ετών, στα καλά νέα από τον τουρισμό.

Αυτή την φορά ήταν αλλιώς. Η επικαιρότητα έβαλε τη δική της λογική, τα απρόσμενα προβλήματα, τα γεγονότα ρίχνουν βαριά την σκιά τους στο σήμερα και οδηγούν σε ριζικό επανασχεδιασμό για το αύριο.

Αν και η εξαγγελία - έκπληξη αφορούσε την επαναφορά των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα μπορούσε να επισκιάσει το κεντρικό μήνυμα της ομιλίας Μητσοτάκη, την ανάγκη ενός restart στον κρατικό σχεδιασμό και μηχανισμό. Του κράτους, από το οποίο, όπως είπε, δικαίως οι πολίτες θέλουν να προστατεύει ζωές και περιουσίες, των φορέων, που διέπονται από «σύγχυση αρμοδιοτήτων και συχνή μετάθεση ευθυνών», του μοντέλου ανάπτυξης της Θεσσαλίας, που κουβαλά παθογένειες δεκαετιών.

Ήταν μια δύσκολη ομιλία, όπως και η χθεσινή συνέντευξη, έπειτα από μια τρομακτική καταστροφή, ύστερα από ένα δύσκολο καλοκαίρι, που έκαναν να ξεχαστεί γρήγορα ο διπλός εκλογικός θρίαμβος, με τον πρωθυπουργό χωρίς διάθεση για εξαγγελίες, παρά με κύριο του μέλημα να αναγνωρίσει τις παραλείψεις και να περιγράψει τις βασικές αλλαγές της επόμενης μέρας.

Ανάμεσα σε αυτά που θα συζητηθούν, η αναφορά του να ανοίξει ο διάλογος για την υποχρεωτική ασφάλιση έναντι των φυσικών καταστροφών, η απόφαση να συμμετάσχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην αντιμετώπισή τους, η άμεση συγκρότηση  του «Οργανισμού Διαχειριστής Υδάτων Θεσσαλίας» στα υπουργεία Περιβάλλοντος και Υποδομών για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων με την συνδρομή των Ολλανδών, η ένταξη της ΕΜΥ στην Πολιτική Προστασία, όπως έχουν υποστηρίξει ειδικοί και στο Liberal, εν ολίγοις η ανάγκη για έναν εντελώς νέο ολιστικό σχεδιασμό. Με προσομοιώσεις στις φυσικές καταστροφές, κανονικές ασκήσεις στο πεδίο αντί για σχέδια επί χάρτου, αγώνα για την εξεύρεση περισσότερων πόρων από την ΕΕ, συγκέντρωση δυνάμεων, τεχνοκρατικών, επιστημονικών, παραγωγικών και φυσικά κάλεσμα στις πιο ακμαίες επιχειρήσεις να χρηματοδοτήσουν εθελοντικά την νέα μεγάλη εθνική προσπάθεια. Ελάχιστος χώρος στην συνέντευξη για τα εθνικά θέματα, ενώ για την ακρίβεια που καίει τους πολίτες, είπε ότι θα γίνουν παρεμβάσεις, οι οποίες μένει να εξειδικευτούν.

Αν και απέφυγε να αναφερθεί ονομαστικά στην αντιπολίτευση δεν έλειψαν οι αναφορές σε όσους θέλησαν να μετατρέψουν μια θεομηνία σε αντιπολιτευτική κραυγή και προέβλεπαν χαιρέκακα δήθεν εκατόμβη νεκρών, μήνυμα ότι οι πολιτικές κοκορομαχίες στην Βουλή δεν έχουν πλέον καμία θέση σε αυτό τον πόλεμο.

Και παρ' ότι η ομιλία στην ΔΕΘ αποτελεί παραδοσιακά σημείο απολογισμού για την πορεία της και αφετηρία μιας νέας διαδρομής, αν εξαιρέσει κανείς την εξαγγελία - έκπληξη για τις τριετίες, ίσως η πιο χαρακτηριστική του αναφορά, ήταν ότι η δημοσιονομική σταθερότητα αποτελεί θεμέλιο της προόδου μας.
«Δεν θα θέσω ποτέ σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα. Δεν θα επιτρέψω ποτέ να ζήσουμε ξανά το τραύμα μια χρεοκοπίας και τους Έλληνες να διχαστούν πάνω στο ψέμα», είπε προϊδεάζοντας ότι το καλάθι δεν έχει φέτος πολλές παροχές, αφού, όπως είπε, θα πρόκειται για μια ομιλία με πολλά «Δεν».

Αντί να μιλά για την ανάπτυξη, την Moody's και τους οίκους αξιολόγησης, η φράση «επενδυτική βαθμίδα», υπήρχε μόνο μια φορά στο κείμενο της ομιλίας του, ενώ ελάχιστες φορές ακούστηκε στην συνέντευξη. Όπως και η αναφορά στην «δημιουργία πλούτου», ο οποίος, για να διανέμεται, πρέπει πρώτα να παράγεται. Είναι αυτό που λέει και ο Κωστής Χατζηδάκης, ότι Χουντίνι στην οικονομία δεν υπάρχουν. Και η διπλή αναβάθμιση της Παρασκευής από την Moodys υπενθυμίζει μια ακόμη φορά ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει πιστή σε μια πολιτική δημοσιονομικής σοβαρότητας.

Αλλά, όπως είπαμε η παρουσία Μητσοτάκη στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν επικεντρωμένη στην οικονομία, αλλά στα προβλήματα. Το θέμα της ήταν το μέγεθος και το βάθος της καταστροφής, η πολιτική της αντιμετώπιση και η δέσμευση ότι η κυβέρνηση θα πράξει αυτά που οφείλει με τρόπο επαρκή και αποτελεσματικό απέναντι στην κλιματική κρίση. Για αυτό θα κριθεί στο τέλος της θητείας της. Άλλωστε, όπως λέει και η Moody's, η δημογραφική γήρανση και η κλιματική αλλαγή είναι δύο από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την ελληνική οικονομία.