Συνεχίζεται στη Βουλή ο σαματάς που ξεκίνησε χθες το απόγευμα με την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας από τον Αλέξη Τσίπρα, η οποία εκ των πραγμάτων αύριο θα μεταβληθεί σε ψήφο εμπιστοσύνης. Ποτέ δεν έπεσε κυβέρνηση με αυτό τον τρόπο. Και φυσικά ο στόχος δεν ήταν αυτός αλλά οι πάνδημες εντυπώσεις κατάλυσης της δημοκρατίας, που ελπίζει ο Τσίπρας ότι θα δημιουργηθούν, μήπως και διασπάσει την πρωτοκαθεδρία Μητσοτάκη.
Επί της ουσίας δεν προτρέχουμε καθώς απουσιάζουν τα δεδομένα. Ποιος και γιατί διέταξε τις παρακολουθήσεις, και με ποια αιτιολογία. Προσωπικά τις θεωρούμε υπερβολικές, όπως και υπερβολικό τον εντυπωσιακό διαχρονικά αριθμό των παρακολουθήσεων επί όλων των κυβερνήσεων.
Όμως στο μέτρο που ήταν νόμιμες, που είχαν την υπογραφή της εντεταλμένης εισαγγελέως, μπορούν να κριθούν ως πολιτικά λαθεμένες, αλλά σε τι συνίσταται το σκάνδαλο; Σκάνδαλο σημαίνει παρακολούθηση προσώπων από αυτονομημένα κρατικά όργανα, εκτός ορίων της θεσπισμένη διαδικασίας. Κάτι τέτοιο, όσον αφορά τις επισυνδέσεις που έφερε ο Τσίπρας στη Βουλή, δεν συνέβη. Ο ίδιος ο Τσίπρας αλλά και ο Πρόεδρος της ΑΔΑΕ τις χαρακτήρισαν νόμιμες.
Στο νόμο που διέπει τη λειτουργία της ΑΔΑΕ υπάρχει άρθρο που επιτρέπει στον Πρόεδρό της να ενημερώνει για θέματα άρσεων απορρήτου τον Πρόεδρο της Βουλής, τους αρχηγούς των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή, και τον υπουργό Δικαιοσύνης.
Αυτή τη αρμοδιότητα ήσκησε και αυτή την ιδιότητα εκμεταλλεύτηκε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Και εδώ εντοπίζεται το μικροπολιτικό της κίνησης. Παρέλαβε με νόμιμο τρόπο γνώση μιας νόμιμης διαδικασίας και την αναγορεύει σε παράνομη, σε σκάνδαλο ολκής, από το οποίο κινδυνεύει η δημοκρατία (υπάρχουν νομικές απόψεις που δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα της ΑΔΑΕ να γνωστοποιήσει προσωποποιημένα στοιχεία, αλλά αυτά αφορούν τους νομικούς και εκπίπτουν του παρόντος σημειώματος. Οι παρακολουθήσεις ούτως ή άλλως έγιναν).
Είναι ανεχέγγυο έως και αστείο, να εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί παρακολουθούσε έναν υπουργό της, (ναι, να το χαρακτηρίσουμε αλλόκοτο) όταν ο ίδιος παρακολουθούσε τον πρώην πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ και μετέπειτα αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης Στέργιο Πιτσιόρλα, καθώς και τον Σπύρο Σαγιά. Ένα άκρως αιχμιακό πρόσωπο αφού διετέλεσε Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα.
Στη Βουλή όμως αγορεύουν με δραματικούς θεατρινίστικους τόνους για «τραύμα της δημοκρατίας». Τραύμα που επέφερε μια νόμιμη επισύνδεση. Ενώ οι δικές τους παρακολουθήσεις ήταν το απαύγασμα της δημοκρατικής διαφανούς διαδικασίας, για τις οποίες ο Τσίπρας δεν ένιωθε υποχρέωση να ζητήσει συγγνώμη.
Η συζήτηση στη Βουλή, ήδη όπως φάνηκε από τις πρώτες ομιλίες χθες, θα μετεξελιχθεί σε κλοτσοπατινάδα, αυτό που η mainstream ειδησεογραφία αποκαλεί ακραίο διχαστικό κλίμα.
Όμως αφού ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι με την πρόταση δυσπιστίας θα επιφέρει θανάσιμο πλήγμα στην κυβέρνηση, γιατί δεν του κάνει τη χάρη ο Μητσοτάκης; Να κηρύξει αύριο εκλογές ώστε να αποφανθεί ο λαός - και - γι’ αυτό το θέμα. Τρεις μήνες ακόμη δεν αντέχει η χώρα τέτοιο διαλυτικό κλίμα οξύτητας και νοσηρότητας που ανακινεί η αξιωματική αντιπολίτευση.
Παράλληλα, το ουσιαστικότερο πρόβλημα που αναδύθηκε από την υπόθεση υποκλοπές, είναι η διάβρωση της ΕΥΠ. Στην Ισπανία το 2020 αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούνταν τηλέφωνα Καταλανών βουλευτών. Ο Πρωθυπουργός Σάντσεθ δήλωσε πως δεν είχε δικαίωμα να αποκαλύψει στοιχεία από τις έρευνες των μυστικών υπηρεσιών. Και η ισπανική υπηρεσία πληροφοριών δήλωσε στους συγκυβερνήτες Ποδέμος που ζήτησαν εξεταστική επιτροπή, ότι δεν πρόκειται να παραδώσει απόρρητα στοιχεία.
Εδώ στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας είμαστε χύμα στο κύμα. Ο νόμος επιτρέπει στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ να δίνει απόρρητα στοιχεία στους πολιτικούς αρχηγούς. Και ο Τσίπρας αυτά τα στοιχεία, που συγκεντρώθηκαν με νόμιμες διαδικασίες, τις αναγορεύει ως σκάνδαλο κατάλυσης της δημοκρατίας. Παράλληλα προδίδει δημοσίως προσωπικά δεδομένα πολιτών.
Ακόμη χειρότερα, πριν του δώσει ο Ράμμος τον φάκελο, γνώριζε τα ονόματα. Δεν φταίει βεβαίως αυτός που τα γνώριζε. Οι επισυνδέσεις της ΕΥΠ κυκλοφορούν σε εφημερίδες από επίορκους υπαλλήλους, που δεν τηρούν τον πρώτο όρο της συγκεκριμένης ιδιότητάς τους: Τη μυστικότητα. (Σημ: Η εφημερίδα καλώς τα δημοσιεύει αφού της τα ενεχειρίζουν. Ό,τι και να εξυπηρετεί, τη δουλειά της κάνει, και αυτή είναι πρωτίστως η δημοσίευση).
Η άμεση υποχρέωση της αμέσως επόμενης κυβέρνησης είναι η αναδιοργάνωση της ΕΥΠ εκ του μηδενός. Πρότυπα διεθνή υπάρχουν.
