Σε αναζήτηση ημερομηνίας εκλογών ο Τσίπρας, σενάρια αιφνιδιασμού

Σε αναζήτηση ημερομηνίας εκλογών ο Τσίπρας, σενάρια αιφνιδιασμού

Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Και όμως ο Αλέξης Τσίπρας ψάχνει ημερομηνία εκλογών. Σε πείσμα όλων όσοι δημοσίως το διαψεύδουν ο  πρωθυπουργός αναζητά  τον εκλογικό αιφνιδιασμό, με στόχο το πώς θα χάσει με όσον το δυνατόν μικρότερη διαφορά. 

Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός προδόθηκε το βράδυ της Τρίτης, όταν ο κ.Τσίπρας εξερχόμενος της πολιτικής γραμματείας του κυβερνώντος κόμματος «ξέχασε» να μιλήσει για την εξάντληση της τετραετίας. Εύκολα λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι εφόσον ήθελε να στείλει μήνυμα παραμονής του  στην εξουσία μέχρι το φθινόπωρο, θα μπορούσε να το κάνει έξω από το κτήριο της Κουμουνδούρου. Δεν το έκανε όμως, μένοντας απλώς στο αυτονόητο περί διεξαγωγής των περιφερειακών εκλογών στις 26 Μαΐου. 

Ο κ.Τσίπρας έχοντας σχεδόν καθημερινή ενημέρωση για τα αποτελέσματα των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων, τα οποία πάντως μέχρι στιγμής δεν τον διευκολύνουν ιδιαίτερα, βρίσκεται με το «δάχτυλο στην σκανδάλη» προκειμένου να λάβει την απόφαση, που  θα εξασφαλίσει στον ΣΥΡΙΖΑ τις καλύτερες δυνατές συνθήκες εκλογικής μάχης, μια και είναι μάλλον κοινή πεποίθηση ακόμα και εντός του Μαξίμου ότι η πρωτιά έχει για το κυβερνών κόμμα χαθεί. 

Την συγκεκριμένη τακτική ασφαλώς και την γνωρίζει ο στενός πυρήνας των συνεργατών του πρωθυπουργού σε κυβέρνηση και κόμμα. Μόνο τυχαία άλλωστε δεν ήταν η φράση του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση πως «δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει τίποτα», αναφορικά με τον χρόνο των εκλογών, παρότι μερικές ώρες αργότερα επιχείρησε να την ανασκευάσει. 

Η νυχτερινή «συνάθροιση» κυβερνητικών αξιωματούχων το βράδυ της Δευτέρας στο υπουργείο Οικονομικών μπορεί να μην έβγαλε την μεγάλη είδηση, όμως ήταν αρκετή για να αναθερμάνει εκ νέου το κλίμα που υπάρχει στους κόλπους της κυβέρνησης, το οποίο έχει προεκλογικό άρωμα.  

Την ίδια ώρα η δημιουργική ασάφεια, η αγαπημένη συνήθεια του Γιάνη Βαρουφάκη, φαίνεται πως αποτελεί την αιχμή του δόρατος  στην τακτική του Μαξίμου προκειμένου να θολώσει τα νερά γύρω από τις διαδικασίες που θα ισχύσουν στις επερχόμενες κάλπες. Λιγότερο από 100 μέρες μας χωρίζουν από  τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές εκλογές και με το πολύ εφτά μήνες να απομένουν μέχρι τις εθνικές κάλπες, η κυβέρνηση  δεν αποσαφηνίζει με ξεκάθαρες και δημόσιες δηλώσεις τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Τυχαίο; δεν νομίζω...

Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός αφήνει τα πάντα στον αέρα μέχρι και την τελευταία στιγμή, θέλοντας να επιλέξει την πιο συμφέρουσα εκδοχή, εκμεταλλευόμενος το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που του δίνει το σύνταγμα. Το προνόμιο του αιφνιδιασμού. Ενα προνόμιο που όπως έχει αποδείξει και στο παρελθόν το χρησιμοποιεί με επιτυχία.

Δεν αποτελεί μυστικό , κυρίως στις τάξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο μήνας που συγκεντρώνει ακόμα και σήμερα πολλές πιθανότητες για τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών είναι ο ερχόμενες Μάιος. Είναι επίσης γνωστό ότι όλοι εντός του κυβερνώντος κόμματος κινούνται με εκλογικούς ρυθμούς Μαΐου, έστω και αν επισήμως το διαψεύδουν.  Υπάρχουν όμως και εκείνοι που βρίσκονται σε άλλο μήκος κύματος και δε θεωρούν απίθανο το σενάριο οι κάλπες να μην στηθούν την άνοιξη αλλά τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού, υπηρετώντας τη λογική αιφνιδιασμού από τον πρωθυπουργό. Μια λογική που υπηρετείται και από το σενάριο των εκλογών πριν τον Μάιο.

Στο ενδεχόμενο αυτό ο κ.Τσίπρας θα επιδιώξει να «πιάσει στον ύπνο» τα υπόλοιπα κόμματα, στοχεύοντας παράλληλα σε μία «ελεγχόμενη» ήττα, την οποία ήδη έχει αρχίσει να διαχειρίζεται. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να εκτιμούν  ως βασικό εκλογικό σενάριο εκείνο του Μαΐου, όμως δεν το χαρακτηρίζουν  ως μονόδρομο. 

«Όπως εξελίσσεται η στρατηγική της κυβέρνησης κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα» τονίζει χαρακτηριστικά συνομιλητής του κ. Μητσοτάκη, που θεωρεί ότι τα πάντα θα κριθούν από τις δημοσκοπήσεις που διενεργεί το Μαξίμου. 

Συμπέρασμα O κ.Τσίπρας θα κάνει εκλογές μόνο όταν πειστεί ότι η ήττα του κόμματος του θα έχει τέτοιο εύρος, το οποίο θα του επιτρέπει να παραμείνει ισχυρός τόσο εντός του κόμματός του  όσο και εντός του ευρύτερου πολιτικού παιχνιδιού. Στην περίπτωση που η δημοσκοπική διαφορά είναι τέτοια που ακόμα και η διαχείριση της δεύτερης θέσης θα μοιάζει δύσκολη, τότε μην αποκλείουμε ο πρωθυπουργός να θελήσει να τα παίξει όλα για όλα στο τέλος της τετραετίας, γνωρίζοντας όμως εκ των προτέρων ότι «φλερτάρει με αχαρτογράφητα νερά»...