Ένα προσωπικό ταξίδι στην Κορέα και την πνευματικότητά της παρουσιάζει η Αγγελική Αγγελίδη. Υπερβατικά τοπία και συμβολικές παραστάσεις συνθέτουν την πρώτη της ατομική έκθεση στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, έως την Κυριακή 21 Νοεμβρίου.
Ιστορίες και λαϊκά αποφθέγματα της Κορέας, φιλτραρισμένα σ' ένα έντονα συμβολικό, ενίοτε σουρεαλιστικό τοπίο και δοσμένα σε μνημειακό μέγεθος, βάζουν τον θεατή σ’ ένα ιδιότυπο ζωγραφικό σύμπαν. Η Αγγελική Αγγελίδη διηγείται τη δική της προσωπική σχέση με την Ασία, βρίσκοντας αντιστοιχίες, συνδέσεις και παραλληλισμούς με τον ελληνικό κόσμο. Από τα χρώματα της κορεατικής σημαίας έως τον συμβολισμό που έχει κάθε ημέρα στην ανατολική φιλοσοφία, αντλεί έμπνευση για εικαστική δημιουργία.
Τα τελευταία χρόνια η Αγγελική Αγγελίδη διαβάζει, ακούει και βλέπει ακόρεστα οτιδήποτε πηγάζει από τη σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή της χώρας. Για να μπορέσει μάλιστα από πρώτο χέρι να τη γνωρίσει σε βάθος, μαθαίνει με εντατικούς ρυθμούς τη γλώσσα της. Η ίδια εξηγεί: «Μελετώντας Ιστορία της Τέχνης, ένιωσα έλξη για τον ασιατικό πολιτισμό και, κυρίως, για τον σχεδόν άγνωστο σ’ εμάς τους Έλληνες, μεγάλο πολιτισμό της Κορέας. Στην έκθεση δεν θα δείτε τα παλ χρώματα της ασιατικής τέχνης ή γυναίκες με παραδοσιακές φορεσιές και χτενίσματα που κοιτάνε προς την Ανατολή. Παρουσιάζω ιστορίες, παροιμίες και ρητά της Κορέας, όπως εντυπώθηκαν μέσα από το δικό μου ελληνικό φίλτρο. Δημιούργησα έργα με στοιχεία από την ιστορία και την κουλτούρα της, δεμένα με αντίστοιχα ελληνικά, κι από αυτό το σμίξιμο προέκυψαν οι πολύχρωμες και ζωντανές ιστορίες που θέλω να διηγηθώ».
«Και εγένετο φως» τιτλοφορεί το ζωγραφικό της ταξίδι με διττή σημασία: από τη μία μας δείχνει την αρχή της καλλιτεχνικής πράξης, καθώς το φως και η απουσία του, η σκιά, συντελούν στη ζωγραφική, ενώ, παράλληλα, απηχεί τη μεταφυσική πνοή που έδωσε έμπνευση στα έργα της. Ο ήλιος με τις πύρινες γλώσσες του, ο χρόνος –άλλοτε ως ρολόι, άλλοτε ως κλεψύδρα–, οι ρίζες και τα κλαδιά συνιστούν την κοινή γλώσσα, τα σημεία όπου στο έργο της συναντιούνται Δύση και Ανατολή, Κορέα και Ελλάδα.
Για την Αγγελίδη ο θαυμασμός προς την Κορέα φέρνει την εξιδανίκευση και μεταμόρφωση ενός αντικειμένου αφαιρώντας κάθε ετερογενές στοιχείο και αναδεικνύοντας εκείνα τα χαρακτηριστικά που βρίσκονται στη βάση της δημιουργίας του. Σαν σύμβολα μιας πνευματικής ανάτασης, τα πλουμιστά χρωματιστά δέντρα, οι τολμηροί ανθοστολισμοί, οι αυτοσχέδιοι ρόδακες αναφύονται από ένα σύμπαν υδρόβιας υφής, λες και η ζωγράφος ανασύρει αναπάντεχες παραστάσεις από τα έγκατα του ωκεανού.
Σε ένα από 40 έργα της βλέπουμε γραμμένη την κορεατική ρήση: «όταν φοράς όμορφα παπούτσια, ταξιδεύεις σε ωραία μέρη». Με ρωμαλέο αίσθημα εκθέτει τις ζωγραφικές της «αποσκευές» και μας συστήνεται ως cheonsa που στα κορεατικά σημαίνει άγγελος, σταλμένος από τον Θεό.
