Οι ενδείξεις είναι πολλές: Οδεύουμε προς το τέλος της περιόδου που θα μπορούμε να έχουμε στην ιδιοκτησία μας ένα ακίνητο, είτε πρόκειται για οικόπεδο είτε για αγροτική γη είτε ακόμη και για κάθε μορφής κτίσμα, το οποίο θα μπορούμε να αφήνουμε αναξιοποίητο εις τους αιώνες των αιώνων. Οι υποχρεώσεις που συνοδεύουν την ιδιοκτησία γίνονται ολοένα και περισσότερες, απορροφούν ρευστότητα και «πιέζουν» για την αξιοποίηση του ακινήτου ή ακόμη και για την πώλησή του αν κάποιος κρίνει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα.
Η πρόβλεψη είναι ασφαλής: Το κόστος διατήρησης αναξιοποίητου ακινήτου θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Πέρασε απαρατήρητο αλλά από τον Μάρτιο και μετά ο ΔΕΔΔΗΕ αύξησε ακόμη περισσότερο την πάγια χρέωση. Κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και για ένα κλειστό πλην όμως ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο (σ.σ βλέπε εξοχικό) η μηνιαία χρέωση μπορεί να φτάσει ακόμη και στα 12-13 ευρώ. Βάλε και τα δημοτικά τέλη, και τον ΤΑΠ, και τον ΕΝΦΙΑ και την ΕΥΔΑΠ και την ΕΡΤ και καταλήγει σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Μετά έρχεται η ώρα του καθαρισμού. Ήδη εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες δέχονται πίεση να καθαρίσουν κήπους και οικόπεδα, να κάνουν δηλώσεις σε πλατφόρμες να αναθέσουν σε μηχανικούς εκθέσεις πυροπροστασίας κλπ.
Δεν λειτούργησε σωστά φέτος το όλο σύστημα; Προκάλεσε εκνευρισμό, παρατάσεις και έντονη κριτική; Ισχύει, αλλά η υποχρέωση δεν θα φύγει. Διότι η όλη προσπάθεια έχει να κάνει με το ότι το κράτος θέλει να κάνει «συμμέτοχο» τον ιδιοκτήτη στην προσπάθεια πρόληψης των φυσικών καταστροφών και κυρίως συνυπόχρεο στην αποκατάσταση των ζημιών που, ο μη γένοιτο, θα προκύψουν. Ήδη η έννοια «υποχρεωτική ασφάλιση» έχει μπει στο λεξιλόγιο για τις μεγάλες επιχειρήσεις και μην εκπλαγούμε αν αρχίσει να διευρύνεται η ατζέντα. Προς το παρόν, είμαστε στη λογική των κινήτρων (σ.σ μείωση ΕΝΦΙΑ).
Μετά την περυσινή αύξηση των αντικειμενικών αξιών, έχει γίνει σαφές σε όλους ότι τα δημοτικά τέλη είναι πλέον ένα εξαιρετικά υπολογίσιμο μέγεθος στον λογαριασμό του ρεύματος. Και μπορεί το υπουργείο Οικονομικών να αποκλείει νέα αναθεώρηση αντικειμενικών αξιών για φέτος και για του χρόνου, όμως δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι οι αντικειμενικές αξίες αποτυπώνουν δεδομένα του 2021, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τα αντίστοιχα του 2024. Άρα, έρχεται και από εκεί μια «απειλή» για νέες επιβαρύνσεις.
Πάμε και στο ενεργειακό. Μπαίνουμε στην περίοδο που θα αρχίσουν να επιβάλλονται τα μέτρα της Ευρώπης για τη μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων. Η έκδοση ενεργειακής ταυτότητας θα γίνει πιο «σκληρή», οι καυστήρες θα πρέπει να αρχίσουν να αφαιρούνται και αυτό συνεπάγεται έξοδα και επενδύσεις.
Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Το γεγονός ότι στην αγορά «ανθίζουν» ήδη εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν τις αξιοποιήσεις ακινήτων, δείχνει ακόμη περισσότερο την τάση για αξιοποίηση «άεργου κεφαλαίου» στον χώρο τον ακινήτων. Και είναι βέβαιο ότι η προσθήκη ολοένα και περισσότερων υποχρεώσεων, απλώς θα επιταχύνει τις εξελίξεις.
