Οι αριθμοί δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία είχε τη μεγαλύτερη πτώση στις ευρωεκλογές και θα ήταν λογικό και αναμενόμενο η ηγεσία της να αντιμετώπιζε τα μεγαλύτερα προβλήματα. Κριτική, αυτοκριτική και γκρίνια, είναι τα συμπτώματα ενός αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος. Τελικά με έναν ανασχηματισμό φαίνεται πως διευθετήθηκε η κατάσταση. Το αν αυτή η διευθέτηση θα είναι μόνιμη ή προσωρινή, αυτό μένει να φανεί. Έτσι, σήμερα το βασικό πρόβλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πως θα μοιράσει μαζί με τον Τούσκ τα οφίτσια της Κομισιόν και απ' ό,τι διαβάζω τελικά έβγαλαν την άκρη. (Για τις ομιλίες των δύο πρώην πρωθυπουργών τη Δευτέρα 1η Ιουλίου, προσεχώς).
Στην αντιπολίτευση όμως γίνεται ένας κακός χαμός.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης, έχοντας επιβιώσει πολιτικά μετά τις ευρωεκλογές, κάνει αυτό που πρόβλεψε αυτή η στήλη εδώ και καιρό. Φτιάχνει ένα δικό του κόμμα. Έκλεισε την εφημερίδα «Αυγή», που δε τη διάβαζαν ούτε τα στελέχη του κόμματος, και πλέον στοχοποιεί ευθέως τον Α. Τσίπρα. Διότι, πέραν όλων των άλλων, όταν μιλά για «μαύρα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ» αυτόν δείχνει. Κι ας υποστηρίζει το αυτονόητο ο ναύαρχος, πως δεν υπάρχει κόμμα χωρίς «μαύρα ταμεία». Η Αριστερά του ηθικού πλεονεκτήματος επιβάλλεται να μην έχει. (Το ΚΚΕ ως γνωστόν έχει μόνον «μαύρα ταμεία»).
Το τόλμημα που κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης, να αποδομήσει σε όλα τα επίπεδα τον Α. Τσίπρα, ενέχει ελάχιστο ρίσκο, καθώς ο πρώην θεωρείται ο αποκλειστικός υπεύθυνος του 17,5%, όπως και της απόπειρας, με ένα εσωκομματικό προνουντσιαμέντο, λίγες ώρες πριν από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, να ανατρέψει τον νόμιμα εκλεγμένο ηγέτη του. Συνεπώς, η κίνηση του Στ. Κασσελάκη, πέραν όλων των άλλων, είναι και επιβεβλημένη, αφού έχει μπροστά του μια ολόκληρη τριετία και κυρίως έχει δημιουργήσει ένα δικό του κοινό. Το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση: ο Κασσελάκης ήρθε για να μείνει.
Αλλά και στο ΠΑΣΟΚ τα προβλήματα περισσεύουν, αν και δε θα έπρεπε. Έχει κινηθεί ένας ολόκληρος «περίεργος» μηχανισμός για την απομάκρυνση του Νίκου Ανδρουλάκη, με το παραπλανητικό σύνθημα «Νίκο, χάσαμε». Γιατί χάσατε ρε σύντροφοι; Τα έχουμε πει. Ήσασταν στο 7% το 2019 και τώρα πήγατε στο 13% και οι 32 μονάδες που σας χώριζαν από τον ΣΥΡΙΖΑ έγιναν μόλις δύο. Και ισχυρίζεστε πως χάσατε;
Χάρη της συζητήσεως να δεχθώ πως ο κ. Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έχει το ανάστημα να ασκεί κριτική στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά ο δήμαρχος Αθηναίων, ο κ. 14,5%, από πού κι ως πού; Με ποίους αγωνιστικούς τίτλους απαιτεί τη διενέργεια εσωκομματικών εκλογών, ορίζοντας μάλιστα και την ημερομηνία τους; Επειδή είναι νεοσσός στην πολιτική αγνοεί πως οι δύο πάτρωνές του είναι φθαρμένα προϊόντα, αυτό που λέμε καμένα χαρτιά. Έτσι, με λίγα λόγια, η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ κινείται στον χώρο του υπερ-ρεαλισμού. Αν ζούσε ο Σαλβαντόρ Νταλί θα αποτύπωνε στον καμβά αυτό που συμβαίνει σήμερα εκεί μέσα.
Είναι αυτονόητο πως όσο επικρατεί αυτή η κατάσταση στον χώρο της αντιπολίτευσης, δηλαδή όσο απουσιάζει η έλλειψη αξιόπιστης εναλλακτικής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόσο η συνοχή της Νέας Δημοκρατίας θα παραμένει ισχυρή, διότι ως γνωστόν η εξουσία ενώνει. Και αυτό ας το γνωρίζουν «οι πρώην και οι επόμενοι», που λέει και ο αείμνηστος Δήμος Μούτσης.
