Ο πρόεδρος που δεν είναι πρόεδρος, αλλά παραμένει πρόεδρος

Είπα να μην ξανασχοληθώ με τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι πλέον τα όσα γίνονται εκεί μέσα ελάχιστο πολιτικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν. Όμως η ειδησεογραφία είναι στεγνή από γεγονότα, αν και θα μπορούσα να γράψω κάτι για τα σκουλαρίκια της Κάμαλα ή για το σκονάκι με τις ερωταπαντήσεις που της έδωσαν. Όμως αυτά τα θέματα βρίσκονται υπεράνω των δυνάμεών μου. Κινούνται στο υπερπέραν.

Έτσι, έκρινα ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η πιο σημαντική είδηση είναι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης, αν και ηττήθηκε στην πρόταση μομφής, παραμένει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μέχρις ότου επικυρώσει αυτήν την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής το έκτακτο συνέδριο του κόμματος, που είναι και το κυρίαρχο όργανο. Μάλιστα, γνωστός συνταγματολόγος υποστήριξε ότι η μομφή κατά του Κασσελάκη δε συνεπάγεται αυτομάτως και την έκπτωσή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή την άποψη υποστήριξαν και δύο βουλευτές του κόμματος, η κυρία Ακρίτα και ο κ. Ξανθόπουλος που ζήτησαν από τον πρόεδρο να πάει στην Κουμουνδούρου και να αναλάβει τα καθήκοντά του μέχρι το έκτακτο συνέδριο. Φυσικά, σε όλο αυτό το σκηνικό, δε γινόταν να μην παρέμβουν οι κύριοι Πολάκης και Μωραΐτης ανταλλάσσοντας ειρωνικά σχόλια. 

Συνεπώς, η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς ρευστή. Υπάρχει η Κεντρική Επιτροπή, υπάρχει το έκτακτο συνέδριο, υπάρχει η βάση του κόμματος που κοχλάζει και τέλος υπάρχουν τα διωχθέντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που απειλούν με αποκαλύψεις για την πολιτεία Κασσελάκη, με απώτερο σκοπό να τον απαξιώσουν ηθικά. Φυσικά, παραμένει ανοικτό, σε πολιτικό επίπεδο, το πόθεν έσχες του, ένα όπλο στα χέρια των εσωκομματικών του αντιπάλων. 

Τελικά, αυτή τη στιγμή, ο Κασσελάκης είναι κάτι σα τη γάτα του Σρέντιγκερ. Και είναι ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι, κάτι το οποίο πάει ασορτί με τη γενικότερη φυσιογνωμία της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Όντως η ριζοσπαστική Αριστερά κινείται στον χώρο ενός μικρόκοσμου, με τις δικές του διαστάσεις και τους δικούς του νόμους και για αυτό την αγαπάμε έτσι όπως ακριβώς είναι.

Ας αναλογιστεί ο αναγνώστης τι πλήξη προκαλεί η παρουσία της Νέας Αριστεράς. Πριν ανοίξουν το στόμα τους, γνωρίζουμε τι θα πουν. Γι αυτό ουδείς ασχολείται μαζί τους. Αυτοί κινούνται στον χώρο των τριών διαστάσεων και της νευτώνειας φυσικής.

Σήμερα, το μείζον πρόβλημα είναι η συνταγματική-θεσμική διάσταση της πρότασης μομφής κατά του Κασσελάκη. Να υποθέσω ότι το πρόβλημα θα απασχολήσει το κονκλάβιο των συνταγματολόγων, μαζί βεβαίως με τους συνταγματολόγους του Διαδικτύου που εμφανίστηκαν πρόσφατα.

Πάντως, η συνέχεια κρύβει απίστευτο σασπένς και για έναν πρόσθετο λόγο: διότι στην Αριστερά, σε οριακές καταστάσεις, δε διαφωνούν μόνον. Αλληλομισούνται κιόλας. Αλλά για αυτό το θέμα που έχει και πολλές ιστορικές αναφορές, λίαν προσεχώς.