Ο στόχος για μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ως το 2050 φαντάζει σίγουρα φιλόδοξος αν όχι αδύνατος. Παραμένει ωστόσο απαραίτητος και σύμφωνα με την προ ημερών έκθεση «Net Zero by 2050 – A Roadmap for the Global Energy Sector» του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας θα απαιτήσει περίπου 322 εκατομμύρια τόνους «πράσινου» υδρογόνου, ηλεκτρολυτικής προέλευσης.
H αφθονία του υδρογόνου στο ορατό Σύμπαν είναι σχεδόν εξωπραγματική. Κατακλύζει κάθε γωνιά του με αποτέλεσμα σχεδόν το 75% των ατόμων στον κόσμο να είναι άτομα υδρογόνου. Υπάρχει, όμως, ένα βασικό πρόβλημα: Τα άτομα υδρογόνου δεν απαντώνται ελεύθερα στη φύση. Κατά συνέπεια για την παραγωγή του αερίου πρέπει να αποσυνδεθούν από άλλες ενώσεις.
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η αποσύνδεση καθορίζει τη βιωσιμότητα της ενέργειας από υδρογόνο. Γι' αυτό ακριβώς οι προσπάθειες εντοπίζονται στην ανάπτυξη της κατάλληλης τεχνολογίας που θα καταστήσει το Η2 πρωταγωνιστή της μετάβασης σε ένα νέο ενεργειακό μοντέλο.
Η SGH2 Energy, με έδρα την Ουάσινγκτον, υποστηρίζει πως διαθέτει την κατάλληλη τεχνολογία για να παράγει αυτό που ονομάζει ως «πιο πράσινο από πράσινο» υδρογόνο. Πέρυσι υπέγραψε συμβόλαιο για την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου στην πόλη του Λάνκαστερ στην Καλιφόρνια και την Πέμπτη, 4 Ιουνίου, ανακοίνωσε συμφωνία βάσει της οποίας θα προμηθεύει 3.800 τόνους ετησίως σε δύο από τους μεγαλύτερους διαχειριστές σταθμών ανεφοδιασμού Η2, στην ίδια πολιτεία.
Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει το υδρογόνο της SGH2 Energy «πιο πράσινο από πράσινο»; Καταρχήν, η πρώτη ύλη από την οποία παράγεται. Η αμερικανική εταιρεία θα εξάγει υδρογόνο H2 από βιομάζα, δηλαδή σκουπίδια οργανικής σύστασης, που διαφορετικά θα σάπιζαν σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, εκπέμπουν μεθάνιο, ένα αέριο του θερμοκηπίου, 84 φορές πιο επιδραστικό από το CO2 σε περίοδο 20 ετών. Έτσι, το υδρογόνο της SGH2 Energy θα έχει αρνητικό ισοδύναμο 188 κιλών διοξειδίου του άνθρακα ανά megajoule ενέργειας, σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις της εταιρείας. Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό είναι που το καθιστά «πιο πράσινο από πράσινο».
Το κλειδί για τη διαδικασία της SGH2 - η οποία έχει αναπτυχθεί σε μια περίοδο 20 ετών - είναι η χρήση πυρσών πλάσματος για την παραγωγή θερμοκρασιών έως 4.000°C. Σε αυτή τη θερμοκρασία όλα τα στερεά στοιχεία εξαερώνονται και δεν μένει πίσω ούτε καν τέφρα.
Ειδικότερα, ο εμπλουτισμένος με οξυγόνο αέρας εγχέεται σε καταλυτικό θάλαμο όπου θερμαίνεται από τέσσερις πυρσούς πλάσματος. Μόλις προστεθεί η πρώτη ύλη στερεών αποβλήτων, αποσυντίθεται αμέσως σε μείγμα αερίων, περίπου το 90% των οποίων είναι ένας συνδυασμός υδρογόνου και μονοξειδίου του άνθρακα.
Το υπόλοιπο 10% των αερίων, συμπεριλαμβανομένων άλλων στοιχείων όπως το χλώριο και το θείο, διηθούνται χρησιμοποιώντας πλυντηρίδες αερίου και στη συνέχεια τα H2 και CO διαχωρίζονται. Το CO καίγεται για την παραγωγή ηλεκτρισμού που ανατροφοδοτεί από την αρχή τη διαδικασία, παράγοντας διοξείδιο του άνθρακα.
Αυτό το CO2 μπορεί να συλληφθεί ώστε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ή να αποθηκευτεί, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το ανθρακικό αποτύπωμα της διαδικασίας. Ακόμα, όμως, κι αν απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα η όλη διαδικασία θεωρείται «ουδέτερη» καθώς έχει προέλθει από φυτά που το απορρόφησαν από τον αέρα.
Όσον αφορά την ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτείται για την τροφοδοσία των πυρσών πλάσματος, θεωρείται μικρή καθώς η αντίδραση άνθρακα και οξυγόνου είναι εξαιρετικά εξώθερμη και από μόνη της παράγει θερμοκρασίες έως 2.000°C, κάτι που σημαίνει ότι το πλάσμα απλά εντείνει τη θερμοκρασία.
Το πρώτο εργοστάσιο αεριοποίησης θα λειτουργήσει το καλοκαίρι του 2023 μέσω Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, μεταξύ της πόλης του Λάνκαστερ στην Καλιφόρνια και της SGH2 Energy. Θα παράγει έως και 11 τόνους υδρογόνου ημερησίως, 350 ημέρες τον χρόνο.
Το υδρογόνο θα συμπιέζεται και θα διανέμεται σε όλη τη νότια Καλιφόρνια, με το αέριο να παρέχει αρκετό καύσιμο για 2.000 αυτοκίνητα ή 250 βαρέα οχήματα (λεωφορεία ή φορτηγά), καθημερινά.
Η SGH2 δηλώνει ότι βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με μεγάλες εταιρείες ενέργειας για την έναρξη παρόμοιων έργων στη Βόρεια Καλιφόρνια και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ολλανδίας.
Διαβάστε ακόμα:
