Η στάση των 11, οι πουτινόδουλοι και ο θρίαμβος της παραπολιτικής

Η «ανταρσία των 11» στη ΝΔ έχει τρεις διαστάσεις. Η μια είναι καθαρά παραπολιτική, η εκδήλωση δυσαρέσκειας από κάποιους «στασιαστές» για τη μη υπουργοποίησή τους. Η δεύτερη παρασκηνιακή και αντανακλά το επίπεδο άσκησης πολιτικής από «ηγέτες» που μόνο η ιστορία μπορεί πλέον να τους κρίνει. Και η τρίτη διάσταση αφορά το επίμονο σχέδιο πουτινόδουλων να πλήξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Βάλτε όλα αυτά στο μίξερ και θα έχετε το σωστό αποτέλεσμα: Μία χώρα αχταρμάς!

Αν η χώρα δεν ήταν αχταρμάς, τότε δε θα μπορούσαν πράκτορες του Πουτινισμού να χρηματοδοτούν μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα! Μπάτε σκύλοι αλέστε! Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι επιθέσεις που γίνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι στοχευμένες στον στενό πυρήνα των συνεργατών του κ. Μητσοτάκη, προσπαθώντας - απεγνωσμένα - να δημιουργήσουν την εικόνα ότι υπάρχουν «ρήγματα» στο εσωτερικό του συστήματος εξουσίας, διευκολύνοντας, προφανώς, κάποιο επόμενο «σχέδιο» τους. Τελευταίο «θύμα» αυτών των επιθέσεων ο νέος ένοικος του Μαξίμου, ο Γιώργος Μυλωνάκης. Ακριβώς επειδή ο κ. Μυλωνάκης παίζει έναν νευραλγικό ρόλο δίπλα στον πρωθυπουργό.

Η δράση των πουτινικών στην Ελλάδα είναι αξιοσημείωτη και ασφαλώς και αποτελεί μεγάλη ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης το γεγονός ότι μια καθαρά εχθρική δύναμη απέναντι στη χώρα μας με γνωστές σχέσεις με το καθεστώς του Ερντογάν, δημιουργεί ένα οικοσύστημα στον τομέα των μέσων ενημέρωσης. Δε νομίζουμε να υπάρχει άλλο ανάλογο παράδειγμα στον δυτικό κόσμο. Και είναι κάτι που αργά ή γρήγορα θα το βρούμε μπροστά μας.

Τα της υπουργοποίησης δε χρήζουν ιδιαίτερου σχολιασμού. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα! Στη ΝΔ των φυλάρχων δενφτάνουν 100 υπουργεία για να ικανοποιηθούν άπαντες. Και κάπως έτσι προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις σε αυτή τη χώρα…

Και φτάνουμε στην κυριότερη αιτία των όσων διαδραματίζονται το τελευταίο καιρό στις οθόνες μας σαν να πρόκειται για σαπουνόπερα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει τις καλύτερες των σχέσεων με τον κ. Σαμαρά. Το πώς και το γιατί είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι κάποιος από τους δύο έχει όλο το δίκιο με το μέρος του. Η ουσία είναι ότι οι σχέσεις του νυν με τον τέως βρίσκεται σε κρίση. Και λοιπόν; Μπορεί αυτό το γεγονός να είναι πηγή «πολιτικών εξελίξεων» και μάλιστα σε μία χώρα σαν την Ελλάδα που τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα και ζητούν άμεσες παρεμβάσεις; Η απάντηση έρχεται από τα δρώμενα και είναι καταφατική. Αλλά η είδηση δεν είναι αυτή. Κατά την άποψή μας πάντα. Είναι το γεγονός ότι χώρα είναι τόσο ρηχή που η παραπολιτική υπερισχύει της πολιτικής. Οπότε, μετρήστε τις πιθανότητες για την πολυπόθητη «σωτηρία» με δεδομένη αυτή τη συνθήκη. Της παντελούς έλλειψης σοβαρότητας! Διότι περί αυτού πρόκειται…

Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]