Ο καθηγητής Γιώργος Μπήτρος προβλέπει την κατάρρευση του συνταξιοδοτικού συστήματος και προτείνει να καλυφθούν από το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα οι συμπολίτες μας με ηλικίες 45 ετών και άνω και όλοι οι νεότεροι εργαζόμενοι να λάβουν πίσω τις συνταξιοδοτικές τους εισφορές και να αναζητήσουν κάλυψη με άλλους τρόπους. Είναι μια τελευταία προσπάθεια να αποφευχθεί η επόμενη χρεοκοπία. Αλλά ακόμη και με αυτή την πρόταση, στην απίθανη περίπτωση που υιοθετηθεί, χρειάζονται περισσότερα από 35 χρόνια για να επέλθει ισορροπία στο σύστημα…
Με άλλα λόγια τα πράγματα δεν είναι μαύρα. Είναι κατάμαυρα! Ο καθηγητής Γιώργος Μπήτρος είναι ένας ασυμβίβαστος άνθρωπος που πορεύτηκε στη ζωή του λέγοντας πάντα την αλήθεια ή τουλάχιστον αυτό που θεωρούσε ως αλήθεια. Κι αυτό δεν τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή. Ακόμη και στους λεγόμενους φιλελεύθερους κύκλους! Θα μπορούσε να είχε κάνει μια σπουδαία πολιτική καριέρα, εφόσον επέλεγε σε κρίσιμες φάσεις την οδό της σιωπής και του συμβιβασμού. Ο Γιώργος Μπήτρος τολμάει και πάλι! Αυτήν τη φορά με ένα βιβλίο για το συνταξιοδοτικό (συνταξιοδοτικό: το πρόβλημα και η λύση) που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Επίκεντρο.
Πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής, όπου θα πρέπει να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις. Με δεδομένο το δημογραφικό πρόβλημα, ο πληθυσμός μας το 2050 θα είναι και μικρότερος και γηραιότερος. Οι περισσότερες μελέτες παρουσιάζουν μια δραματική εικόνα, με τα δύο τρία του πληθυσμού να είναι άνω των 60 ετών. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει συνταξιοδοτικό σύστημα που να μπορεί να αντέξει. Κι αυτό ακριβώς έρχεται για να μας επισημάνει ο κ. Μπήτρος. Μιλάει έξω από τα δόντια για πράγματα που οι πολιτικοί φοβούνται να αντιμετωπίσουν.
«Αργότερα ή γρηγορότερα, οι πολίτες θα διαπιστώσουν το πρόβλημα στην τσέπη τους, καθότι το ελληνικό δημόσιο θα είναι αδύνατο να αυξάνει στο διηνεκές την επιδότηση των συντάξεων χωρίς να επιβάλλει νέους φόρους υπό συγκυρίες αναπτυξιακής υστέρησης. Οι πολιτικές των μπαλωμάτων, ώστε το πρόβλημα να σπρώχνεται στο μέλλον ή να κρύβεται κάτω από το χαλί, θα τελειώσουν σύντομα, και, αν μάθαμε κάτι από την περιπέτεια του 2009 για τους εθνικούς κινδύνους που ελλοχεύουν, θα κινητοποιηθούμε να το αντιμετωπίσουμε», λέει ο κ. Μπήτρος. Δεν συμφωνούμε απόλυτα μαζί του. Πρέπει να κινητοποιηθούμε, αλλά το πιο πιθανό είναι να κλωτσήσουμε το τενεκεδάκι λίγο πιο πέρα.
Αν ήμουν στη θέση του κ. Μητσοτάκη θα έκανα δώρο στους υπουργούς μου από ένα αντίτυπο του βιβλίου του κ. Μπήτρου. Και ίσως αποφάσιζα να μη βγω άλλη φορά πρωθυπουργός, αποφασίζοντας να σπάσω τον γόρδιο δεσμό και να σώσω τη χώρα από την επερχόμενη καταστροφή. Διότι όποιος εφαρμόσει την πρόταση του κ. Μπήτρου δεν θα κερδίσει το βραβείο του πιο δημοφιλούς πολιτικού. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει στο τραπέζι άλλη πρόταση…
Θανάσης Μαυρίδης
