«Είναι εύκολο να υποσχόμαστε τα πάντα, μερικές φορές να λέμε τα πάντα και ό,τι τύχει. Ας μην υποκύπτουμε σ’ αυτούς τους πειρασμούς, είναι ο πειρασμός της δημαγωγίας. Ανθούν σήμερα σε όλες τις δημοκρατίες, σε ένα περίπλοκο κόσμο που φοβίζει. Μπορεί να εξακολουθεί να φαίνεται γοητευτικό να λέει κάποιος αυτό που οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν (…), όμως πρέπει πρώτα να σκεφτόμαστε και να θέτουμε το ερώτημα αν είναι αποτελεσματικό και χρήσιμο».
Αυτά τα λόγια τα είπε χθες ο Εμανουέλ Μακρόν στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο μετά τις διακοπές και κυκλοφόρησαν αρκετά και στα ελληνικά ΜΜΕ. Στα ΜΜΕ, όπου καθημερινά διαβάζουμε αναλύσεις, ρεπορτάζ και «προβλέψεις» για όσα θα υποσχεθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, διανθισμένα όλα με «αποκλειστικές πληροφορίες» πως «όλα θα εξαρτηθούν από τις πρώτες δημοσκοπήσεις».
Μας εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία στην πρώτη σοβαρή κυβερνητική κρίση οι φίλοι της κυβέρνησης, για να την υπερασπιστούν θεώρησαν ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να το κάνουν είναι να τη «μικρύνουν».
Πράγματι, οι δημοσκοπήσεις είναι ένα εργαλείο που βοηθάει κυβερνήσεις και κόμματα στην πλοηγήσή τους σε μια ρευστή πολιτική συνθήκη αλλά και στον σχεδιασμό στρατηγικών, διορθωτικών τις περισσότερες φορές. Όμως, το να παρουσιάζεται μια αυτοδύναμη κυβέρνηση που επί τρία χρόνια σε αυτές τις δημοσκοπήσεις δείχνει ισχυρή και σίγουρα κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού να σέρνεται πίσω από τον λαό αντί να ηγείται, εκλιπαρώντας την αποδοχή του με παροχές είναι μάλλον μειωτικό.
Βέβαια και η κυβέρνηση έχει ευθύνη σε αυτό αφού αρκετά από τα ρεπορτάζ έχουν πηγή την ίδια. Εξαντλεί όλο το σοβαρό ζήτημα της ομιλίας του Πρωθυπουργού και μάλιστα στην αφετηρία της προεκλογικής περιόδου, στο θέμα των παροχών ενώ τους πολίτες που στις εκλογές του 2019 «έκαναν τη διαφορά» οι πληροφορίες για «πακέτα παροχών» μάλλον τρόμο προκαλούν γιατί σοβεί πάντα ο κίνδυνος της δημοσιονομικής εκτροπής.
Δεν περιμένουμε την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για να ακούσουμε για «καλάθια», «πακέτα» και οριζόντιες παροχές. Θέλουμε να ακούσουμε μια ομιλία σαν κι αυτή που εκφώνησε το 2018 στην οποία περιέγραφε την Ελλάδα που οραματιζόταν και την οποία θα χτίζαμε όλοι μαζί. Το όραμα που κωδικοποίησε με τα λόγια του Κώστα Αξελού και με το οποίο μας καλούσε να πάμε μπροστά.
Ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά από τότε. Έχουν μεσολαβήσει κοσμοϊστορικά γεγονότα.
Γι' αυτό ήρθε ξανά η ώρα της πολιτικής, δηλαδή της νοηματοδότησης όσων συμβαίνουν σήμερα και ένα σχέδιο για το πώς και προς τα πού πρέπει να πορευτούμε στο εξής.
Δεν θέλουμε να ακούσουμε εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Πολιτική ομιλία θέλουμε να ακούσουμε και μάλιστα κλασικά και χαρακτηριστικά «μητσοτακική». Γιατί αυτό απαιτεί η συγκυρία, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος υπέρβασης αυτής της πολιτικής κρίσης.
