Οι νίκες των Ουκρανών από τον βορρά μέχρι τον νότο της χώρας έχει φέρει σε δύσκολη θέση το Κρεμλίνο. Μετά την ανάκτηση πολλών εδαφών στην περιοχή του Χαρκόβου και τις μεγάλες απώλειες που υπέστη εκεί η Ρωσία, πλέον βλέπει και το μέτωπο της Χερσώνας να καταρρέει. Η Μόσχα προσπαθεί να βρει έναν τρόπο αντίδρασης, πέρα από τις προσαρτήσεις εδαφών που δεν κατέχει.
Η ουκρανική αντεπίθεση βρίσκεται πλέον σε πλήρη ανάπτυξη προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στις ρωσικές δυνάμεις σε όλα τα μέτωπα του πολέμου. Οι γραμμές των ρωσικών δυνάμεων φυλλορροούν στα τρία σημεία του ορίζοντα καθώς μετά τις μεγάλες εδαφικές απώλειες στα βόρεια, πλέον αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις στη Χερσώνα.
Όχι μόνο δηλαδή δεν μπορεί να κατάφερε η Ρωσία να πετύχει την κατάλυση της ουκρανικής πολιτείας, αλλά πλέον βλέπει το Κίεβο να έχει οργανώσει τις στρατιωτικές δυνάμεις του. Επιπλέον, η Ουκρανία είναι σε θέση να δέχεται στρατιωτική βοήθεια, κυρίως από τη Δύση, να την ενσωματώνει και να τη χρησιμοποιεί εναντίον των ρωσικών δυνάμεων που έχουν εισβάλει στο έδαφός της. Κάτι που δεν ήταν δεδομένο λίγο καιρό πριν.
Βέβαια, ακόμα και αν οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία φαίνεται να μην πηγαίνουν όπως περίμενε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, η Ρωσία διατηρεί σημαντικές δυνάμεις τόσο στο πεδίο μάχης, στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Το Κρεμλίνο προσπαθεί να βρει τρόπους ώστε ουκρανικές δυνάμεις να μην μπορούν να καταφέρνουν πλήγματα στις ρωσικές γραμμές επικοινωνίας.
Οι απειλές για χρήση των ρωσικών τακτικών πυρηνικών δείχνει το στρατηγικό αδιέξοδο που έχει αντιμετωπίζει το Κρεμλίνο. Η Μόσχα επέλεξε να θέσει σε κίνηση ένα υποβρύχιο που μπορεί να φέρει πυρηνική κεφαλή κοντά στην Αρκτική, ώστε να δείξει την αποφασιστικότητά της, να αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, τη στιγμή που τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά για το πουτινικό καθεστώς, που έχει να διαχειριστεί τα πενιχρά αποτελέσματα της επιστράτευσης που αποφάσισε.
Ο Ρώσος πρόεδρος επικύρωσε τη διαδικασία προσάρτησης των κατεχόμενων εδαφών της Ουκρανίας στις τέσσερις περιφέρειες που έχουν προωθηθεί οι δυνάμεις του μετά την εισβολή. Ενδεχομένως η Μόσχα να θεωρεί επιτυχία πως φτάνει να κατέχει κάτι λιγότερο από το 1/5 της ουκρανικής επικράτειας.
Ο Πούτιν έσπευσε να υπογράψει την κατοχή του πυρηνικού σταθμού στη Ζαπορίζια, που συμπεριλαμβάνεται στις περιοχές που εισέβαλαν και κατέλαβαν τον οποίο οι ρωσικές δυνάμεις τον Μάρτιο. Η Μόσχα ωστόσο συμπεριέλαβε περιοχές του Ντονμπάς που δεν κατέχει, ώστε να δείξει την πρόθεσή της να επιτεθεί και να τις καταλάβει και αυτές.
Στο Κρεμλίνο θεωρούσαν πως η προσάρτηση των εδαφών θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για τις επιθέσεις των ουκρανικών δυνάμεων, ορίζοντάς το ως ρωσικό έδαφος, όπως είχε κάνει με την Κριμαία, έχοντας ενδεχομένως και τη δυνατότητα να μεταφέρουν εκεί επίστρατους. Ωστόσο, είναι εμφανές πως οι ενέργειες της Μόσχας έχουν πλέον αμυντικό χαρακτήρα, με τη ροή του πολέμου να έχει αλλάξει πλέον εναντίον της.
