Δίκαιη η αγανάκτηση σας κ. Ντίκινσον, άδικη όμως η έλλειψη σεβασμού

Δίκαιη η αγανάκτηση σας κ. Ντίκινσον, άδικη όμως η έλλειψη σεβασμού

Το έργο και η συνεισφορά του Μπρους Ντίκινσον και των Iron Maiden στο είδος της μουσικής που ονομάζεται χέβι μέταλ, το οποίο ξεκίνησε να κάνει δειλά τα βήματα του από τα τέλη της δεκαετίας του '70 με αρχές '80 είναι γνωστά.  Για εκατομμύρια οπαδούς του είδους, ανά τον κόσμο, ο Μπρους Ντίκινσον ο οποίος δραστηριοποιείται στην καλλιτεχνική σκηνή από το 1976 θεωρείται ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές του power metal. Παράλληλα, έχει πτυχίο commercial πιλότου, έχει εργασθεί ως παρουσιαστής στο BBC 6 Radio Music, ενώ δραστηριοποιείται και στον τομέα της ζυθοποιίας, μέσω της Robinson Brewery. Ακόμη, έχει γράψει νουβέλες και σενάρια για ταινίες. 

Μια τέτοια πολυσχιδής προσωπικότητα μπορεί να θεωρηθεί, αν μη τι άλλο, καλλιεργημένη και διαβασμένη. Και να προσθέσω ότι τόσο ο Ντίκινσον όσο και τα υπόλοιπα μέλη των Iron Maiden κάποια στιγμή μας έκαναν και εθνικά υπερήφανους τραγουδώντας το Alexander the Great, στους στίχους του οποίου παραθέτουν και στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, τουλάχιστον μια δεκαετία πριν αναζωπυρωθούν οι σχετικές συζητήσεις μεταξύ Αθήνας - Σκοπίων για το ίδιο θέμα.

Από το Σάββατο το βράδυ, όμως, οι οπαδοί του Ντίκινσον και των Iron Maiden τουλάχιστον στο Facebook, στο twitter και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίζονται διχασμένοι.  Η αιτία ήταν ένας μικρός σε ηλικία θαυμαστής που επάνω στον ενθουσιασμό του άναψε ένα καπνογόνο στην εισαγωγή ενός κομματιού.  Ο Ντίκινσον φανερά εκνευρισμένος αποχώρησε για λίγο από τη σκηνή. Όμως το χειρότερο ήταν ότι έλουσε τον νεαρό με δυο - τρεις χαρακτηρισμούς που δεν θα ήθελα να επαναλάβω, καθώς είναι βρισιές που προσβάλουν τόσο τον θεατή όσο και όλους τους Έλληνες. Άλλωστε έχουν γραφεί σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Έτσι, την Κυριακή, οι μισοί οπαδοί του συγκροτήματος παίρνουν θέση υπέρ του Ντίκινσον χαρακτηρίζοντας τον νεαρό ως χούλιγκαν κλπ. και λέγοντας ότι γι’ αυτό το λόγο δεν έρχονται τα μεγάλα ονόματα στη χώρα μας. Οι άλλοι μισοί τάσσονται υπέρ του νεαρού θεωρώντας ότι ο Ντίκινσον διέπραξε ατόπημα και φέρθηκε υπερβολικά. 

Όπως υποστηρίζουν, μάλιστα, ορισμένοι, δεν στέκει το ότι από τη μία απαγορεύονται τα καπνογόνα (κάτι απολύτως δεκτό και κατανοητό) και από την άλλη σε όλες τις επίσημες φωτογραφίες που ανέβασε το ίδιο το συγκρότημα στα social media να δεσπόζουν τα καπνογόνα στην ατμόσφαιρα με σχόλια του τύπου «σείστηκε το στάδιο» και «αποθέωση».

Κατανοητή η επιθυμία του Ντίκινσον (και άλλων καλλιτεχνών) να απαγορεύουν τη χρήση καπνογόνων στις συναυλίες τους για πολλούς και ευνόητους λόγους.  Κατανοητός ο εκνευρισμός του για κάποιον απειθή νέο χεβιμεταλά που αγνόησε τις υποδείξεις.

Αλλά ο κ. Ντίκινσον υπέπεσε, έστω και πάνω στον εκνευρισμό του, σε ένα ατόπημα όχι απλό. Αυτό της ύβρεως και της προσβολής. Το να χρησιμοποιήσει ως πρώτο συνθετικό του χαρακτηρισμού την λέξη «greek» δεν προσέβαλε μόνο τον απερίσκεπτο νεαρό αλλά και όλους τους Έλληνες. 

Όσο για το δεύτερο συνθετικό, την αγγλική υποτιμητική έκφραση που χρησιμοποιείται και δεν θέλω να αναπαράγω, δεν περίμενα να την ακούσω, ποτέ, από έναν καλλιτέχνη τουλάχιστον με τέτοιο εύρος μόρφωσης.

ΥΓ. Διαβάζοντας για το περιστατικό αυτό, το μυαλό μου ταξίδεψε αρκετά χρόνια πίσω, στο 2005, όταν οι Guns n Roses έπαιξαν live στην Μαλακάσα, στο Terravibe. Αν και ο Axl Rose έχει το όνομα του «κακού παιδιού» δεν μπορώ να πω ότι έμεινα ασυγκίνητος όταν στο τέλος του live φόρεσε την ελληνική σημαία που του είχαν δώσει κάποιοι θεατές, ευχαρίστησε το κοινό, χαιρέτησε εγκάρδια μην ξεχνώντας να κάνει και κάποιο κοπλιμέντο για τη χώρα μας.