Σπάνιος εξωπλανήτης που θα έπρεπε να έχει καταστραφεί από την έντονη ακτινοβολία κοντινού γιγαντιαίου άστρου του, αποκτά ατμόσφαιρα, με τους επιστήμονες να επανεκτιμούν τις θεωρίες τους για το πώς οι πλανήτες «πεθαίνουν» σε ακραία περιβάλλοντα.
Με το όνομα TIC365102760 B και το ψευδόνυμο «Φοίνικας» λόγω της ικανότητάς του να επιβιώνει, ο πλανήτης καταδεικνύει την τεράστια ποικιλομορφία των ηλιακών συστημάτων και την πολυπλοκότητα της εξέλιξης των πλανητών.
Ανήκει στην κατηγορία των «καυτών Ποσειδώνων», δηλαδή γιγάντιους εξωπλανήτες με πολλές ομοιότητες με τον Ουρανό ή τον Ποσειδώνα, τους πιο απομακρυσμένους, παγωμένους γίγαντες του Ηλιακού συστήματος, παρ' όλο που βρίσκονται πολύ πιο κοντά στα αστέρια που τους φιλοξενούν και είναι πολύ πιο καυτοί. Ο συγκεκριμένος πλανήτης είναι 6,2 φορές μεγαλύτερος από τη Γη, ολοκληρώνει μια τροχιά γύρω από το άστρο του κάθε 4,2 ημέρες και βρίσκεται περίπου έξι φορές πιο κοντά στο άστρο του από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο.
Η διαδικασία καταστροφής της ατμόσφαιράς του πλανήτη γίνεται με πολύ πιο αργό ρυθμό από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες.
Εξωπλανήτες, όπως ο συγκεκριμένος, δεν ανακαλύπτονται τόσο συχνά, επειδή το μικρότερο μέγεθός τους καθιστά δυσκολότερο τον εντοπισμό τους. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο για τον εντοπισμό του.
«Είναι ο μικρότερος πλανήτης που έχουμε βρει ποτέ γύρω από έναν από αυτούς τους "ερυθρούς γίγαντες" και πιθανώς ο πλανήτης με τη μικρότερη μάζα σε τροχιά γύρω από ένα γιγάντιο αστέρι που έχουμε δει ποτέ», επισημαίνει ο Σαν Γκρανμπλατ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και επικεφαλής της έρευνας.
«Γι' αυτό φαίνεται πραγματικά περίεργος. Δεν ξέρουμε γιατί έχει ακόμα ατμόσφαιρα, όταν άλλοι "θερμοί Ποσειδώνες" που είναι πολύ μικρότεροι και πολύ πυκνότεροι φαίνεται να χάνουν την ατμόσφαιρά τους με γρήογρους ρυθμούς σε ακραία περιβάλλοντα», προσθέτει. Ο ίδιος δηλώνει ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς μπορεί να εξελίσσονται ατμόσφαιρες, όπως αυτή της Γης.
