Μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ να οδεύει προς τη λήξη της θητείας της και η Γερμανία να ετοιμάζεται να αλλάξει σελίδα, ο τρόπος όμως που αντιμετωπίζει μία σειρά ζητημάτων δείχνει να συνεχίζει να προκαλεί τριβή ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην Άνγκελα Μέρκελ. Μετά το «όχι» του Βερολίνου στην πρόταση Μητσοτάκη για κοινό πιστοποιητικό εμβολιασμού μεταξύ των μελών της ΕΕ, η στάση του Βερολίνου αναφορικά με τον Ταγίπ Ερντογάν επιμένει να «ρίχνει βαριά σκιά» στις σχέσεις των δύο ηγετών.
Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής της στην καγκελαρία η Άνγκελα Μέρκελ αποδείχτηκε ένας σταθερός φίλος του Ταγίπ Ερντογάν, τηρώντας αποστάσεις ασφαλείας από την Ελλάδα. Άλλοτε διακριτικά και άλλοτε όχι η καγκελάριος στήριζε τον κ. Ερντογάν καθυστερώντας τις όποιες κυρώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο εναντίον της Τουρκίας.
Η στάση αυτή λοιπόν δεν έχει περάσει απαρατήρητη από το Μέγαρο Μαξίμου. Ενδεικτικό της ενόχλησης που υπάρχει όλη αυτή την περίοδο είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης άφησε σαφείς αιχμές εναντίον της Γερμανίδας καγκελαρίου σε διαδικτυακό συνέδριο που οργάνωσαν γερμανικές εφημερίδες.
«... Δεν μπορούμε να δεχτούμε πως η Τουρκία αγόρασε και χρησιμοποιεί S-400 που κατασκευάζονται από τη Ρωσία και θα αγοράσει και αεροσκάφη F-35. Δεν μπορεί να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Η Γερμανία σχεδιάζει να εξάγει επιθετικά υποβρύχια στην Τουρκία. Αυτό είναι ένα ζήτημα που μας ανησυχεί. Προηγμένης τεχνολογίας επιθετικά υποβρύχια. Απλά θεωρώ πως υπάρχουν εργαλεία και μέσα που μπορούν να αξιοποιηθούν αν κάποια χώρα θέλει να επιδείξει ισχύ, γεωπολιτική ισχύ, και όχι απλώς να αποτελεί μια οικονομική δύναμη. Κάποιες φορές είναι σαν να έχουμε δύο χέρια, εκ των οποίων το ένα είναι πολύ μυώδες, σαν αυτό ενός παίκτη του τένις, και αυτό είναι η οικονομική μας δύναμη. Και έπειτα υπάρχει το άλλο χέρι, που συμβολίζει την γεωπολιτική μας ισχύ, που είναι κάπως αδύναμο. Θα ήθελα λοιπόν να δω και τα δύο χέρια, να έχουν το ίδιο μέγεθος και τον ίδιο όγκο», ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός.
Η αλήθεια είναι ότι Κυριάκος Μητσοτάκης και η Άνγκελα Μέρκελ έχουν δει τη σχέση τους να περνάει από «σαράντα κύματα». Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα έντασης, η κίνηση της Γερμανίας να μην καλέσει την Ελλάδα στη λεγόμενη διάσκεψη της Λιβύης, προκαλώντας την σκληρή αντίδραση του κ. Μητσοτάκη. Ένα περιστατικό που σχεδόν στιγμάτισε το κλίμα των δύο χωρών για αρκετό διάστημα. Μέσα σε αυτήν τη «δύσκολη» σχέση ήρθε και η επιλογή του Ταγίπ Ερντογάν να κλιμακώσει τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας, κάτι που έφερε σε “περίεργη” θέση την κυρία Μέρκελ που πάντως έδωσε “χείρα βοηθείας” από την πρώτη στιγμή στην Άγκυρα.
Ουδέποτε πάντως μέχρι σήμερα η Γερμανίδα καγκελάριος δεν είχε προσπαθήσει να αποποιηθεί την πολύ καλή σχέση που διατηρεί με τον Τούρκο Πρόεδρο. Η παραμονή ισχυρού τουρκικού στοιχείου στην Γερμανία και οι ισχυρές εμπορικές σχέσεις μεταξύ Βερολίνου-Αγκυρας είναι οι δύο βασικοί λόγοι που η κυρία Μέρκελ, έστω και από μακριά, ενίσχυε τον κ. Ερντογάν. Κάτι που δύσκολα μπορεί να ξεχάσει η Ελλάδα...
