10 Ιουνίου, οι κάτοικοι του Διστόμου είχαν μνημόσυνο για τους νεκρούς της σφαγής από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, είχαν καλέσει εκπροσώπους από το σύνολο της πολιτικής ζωής της χώρας, καθώς και τον πρεσβευτή της Γερμανίας.
Στο μνημείο των θυμάτων, αφού έγινε προσκλητήριο των θυσιασθέντων, ήρθε η ώρα της κατάθεσης στεφάνων.
Πρώτος κατέθεσε τιμής ένεκεν ο Μανόλης Γλέζος, ο οποίος στη συνέχεια ανακηρύχτηκε και επίτιμος δημότης Διστόμου. Όταν ήρθε η ώρα του πρέσβη της Γερμανίας, εκφωνήθηκε το όνομά του και η ιδιότητά του.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αποσπάστηκε από το σύνολο των επισήμων, και όρθια τείνοντας το δάκτυλο της επιτιμητικά , του απαγόρευσε να καταθέσει στεφάνι, ενώ όσοι την ακολουθούσαν κραύγαζαν «αίσχος» για την κατάθεση εκ μέρους του Γερμανού (τον οποίο υπενθυμίζουμε είχαν καλέσει οι Διστομίτες συγγενείς των νεκρών, καθώς δεν υπήρχε οικογένεια στο Δίστομο που να μην έχει νεκρό από την σφαγή).
Οι κάτοικοι ενοχλήθηκαν για το μη σεβασμό που επέδειξε την ώρα του μνημόσυνου και της φώναζαν «ντροπή».
Ο δήμαρχος Διστόμου προέτρεψε τον γερμανό πρέσβη να καταθέσει στεφάνι. Ο ίδιος διακριτικά αρνήθηκε, για να μην φορτίσει περισσότερο το κλίμα.
Τότε ο Μανόλης Γλέζος σηκώθηκε, τον πήρε από χέρι και τον πήγε στο χώρο της κατάθεσης.
Αργότερα κατά την ανακήρυξή του ως επίτιμου δημότη Διστόμου στο δημαρχείο, ο Μανόλης Γλέζος δήλωσε ότι τα παιδιά των χειρότερων εγκληματιών, δεν κληρονομούν το έγκλημα των γονιών τους.
ΓΣ
