Ούτε μέρα δεν άφησε ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να θέσει το αφήγημα του αντιδεξιού μετώπου, μετά την εκλογή του νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Χαρακτήρισε ήδη ως «πολιτική μάχη» τον προϋπολογισμό του 2022, τον οποίο πάντως τα κόμματα της αντιπολίτευσης ουδέποτε υπερψηφίζουν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία για τροπολογία που αφορά στην ΕΥΠ και την οποία έσπευσε να καταγγείλει η Χαριλάου Τρικούπη με το... καλημέρα.
Το σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να επιτύχει τον «εναγκαλισμό» με τον Νίκο Ανδρουλάκη τίθεται σε εφαρμογή και είναι δεδομένο ότι από εδώ και πέρα, ειδικά κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να τοποθετηθεί, διά των εκπροσώπων του, σε μια σειρά ζητημάτων που θα θέσει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Δημιουργώντας ήδη την εντύπωση ότι κηρύσσει αντιδεξιό πόλεμο ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα περιέγραψε τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ως «μία συνολική πολιτική αντιπαράθεση» προσθέτοντας πως «πρέπει να δούμε αυτήν την αντιπαράθεση ως μία συνολική κοινοβουλευτική μάχη σύγκρουσης με την εφαρμοζόμενη πολιτική Μητσοτάκη».
Και ενώ κατά... παράδοση στην Ελλάδα η αντιπολίτευση στο σύνολό της καταψηφίζει τον ετήσιο προϋπολογισμό επιδιώκει να στήσει το αφήγημα του αντιδεξιού μετώπου, εγκλωβίζοντας ενδεχομένως και το τρίτο κόμμα στη λογική της ακραίας ρητορικής, πριν προλάβει να δημιουργήσει έστω την εικόνα μιας αντιπολίτευσης σοβαρής, όπως την περιέγραψε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στο πολιτικό συμβούλιο της Ν.Δ την περασμένη Παρασκευή.
Είναι δεδομένο πως η ηγεσία της Κουμουνδούρου αναζητεί διακαώς τη δημιουργία ενός μετώπου σε βάρος της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη ώστε να διαμορφωθούν οι συνθήκες διαγραφής του αντισύριζα μετώπου, το οποίο όμως δημιουργήθηκε μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες από το δημοψήφισμα και μετά, οδηγώντας στην πορεία την τότε κυβέρνηση στην ήττα των εκλογών του 2019.
Γνωρίζοντας άλλωστε πως αδυνατεί να αναδειχθεί εκ νέου στην κυβέρνηση χωρίς την ύπαρξη οποιασδήποτε βοήθειας με τη μορφή συμμαχίας επενδύει στη λεγόμενη προοδευτική κυβέρνηση. Και αναζητεί τους νέους συμμάχους που θα πάρουν τη θέση των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου της περιόδου του 2015.
Είναι ενδεικτικό πως ακόμη και εκείνη την περίοδο της μεγάλης αγανάκτησης και του διλήμματος μνημόνιο αντιμνημόνιο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να πάρει αυτοδυναμία παρά το γεγονός πως δεν υπήρξε απλή αναλογική και χρειάστηκε τη συμβολή του Πάνου Καμμένου για να γίνει κυβέρνηση.
Τώρα τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει και τόσο το κόμμα όσο και ο Αλέξης Τσίπρας αδυνατούν να ξεκολλήσουν από τα ποσοστά που καταγράφουν επί 2,5 χρόνια οι δημοσκοπήσεις. Στο πλαίσιο αυτό μια έστω και άτυπη σύμπραξη θα του δώσει πόντους, τουλάχιστον έτσι εκτιμούν τα κομματικά στελέχη, ενώ παράλληλα θα αποτελέσει και το άλλοθι για τα όσα συνέβησαν την περίοδο 2015 – 2019 αλλά και πιο παλιά.
Το πρέσινγκ θα συνεχιστεί και θα γίνει εντονότερο, πολύ δε περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία η πρώτη ανακοίνωση που εξεδόθη από τη Χαριλάου Τρικούπη μετά την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου από τον Νίκο Ανδρουλάκη, κινήθηκε σε γραμμή... ΣΥΡΙΖΑ. Με αντιδεξιά συνθήματα και με αναφορές ακόμη και στη δημοκρατία η ανακοίνωση που αφορούσε στην ΕΥΠ, έδωσε στην αξιωματική αντιπολίτευση το δικαίωμα να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις.
Αρκεί να σημειωθεί πως έσπευσε να ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία επί της συγκεκριμένης τροπολογίας ώστε να καταγράψει μια κοινή στάση έναντι της κυβέρνησης στην οποία θα ενταχθεί και το ΚΙΝΑΛ. Κάτι που και στο παρελθόν έχει πράξει για τις περιπτώσεις που το τρίτο κόμμα της βουλή τάχθηκε εναντίον παρεμβάσεων και κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων.
Αν και είναι σχετικά νωρίς προκειμένου να εξαχθούν συμπεράσματα για τη στάση που θα ακολουθήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης και το δρόμο που θα χαράξει το ΚΙΝΑΛ, το οποίο αναμένεται να μετονομαστεί σε ΠΑΣΟΚ συν κάτι ακόμη (για να ενταχθούν ενδεχομένως και οι... συνιστώσες όπως το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρεου) μια αντιδεξιά ρητορική θα αποτελέσει βούτυρο στο... αφήγημα Τσίπρα, που όμως τουλάχιστον προς το παρόν, βρίσκει αναγνώστες στο στενό κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η περίοδος που το ΚΙΝΑΛ πατούσε σε δύο βάρκες κρατώντας ίσες αποστάσεις από τους δύο πόλους του πολιτικού συστήματος έχει λήξει και σύντομα θα κληθεί να αποσαφηνίσει τον τρόπο με τον οποίο θα προσέλθει στις κάλπες για τις εθνικές εκλογές όταν αυτές φυσικά στηθούν.
