Ολα του γάμου δύσκολα για την κ. Μέρκελ

Ολα του γάμου δύσκολα για την κ. Μέρκελ

της Ειρήνης Καρανασοπούλου

Πριν από έναν χρόνο δεν την αμφισβητούσε κανείς – κι όλοι συναινούσαν πως ήταν η ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου κι η ισχυρότερη πολιτικός μετά τον κ. Ομπάμα. Ένα χρόνο μετά, όμως, όλα μοιάζουν να πηγαίνουν κόντρα στην Άγκελα Μέρκελ – τόσο ώστε ορισμένοι να υποστηρίζουν πως δε θα είναι καν υποψήφια στις εκλογές του 2017.

Πρόσφατη δημοσκόπηση, εξάλλου, έδειξε πως και τα δυο τρίτα των Γερμανών ψηφοφόρων δε θα την ήθελα εκ νέου υποψήφια για την καγκελαρία – κάτι ελαφρώς ταπεινωτικό για μια γυναίκα που είναι μόλις 62 χρονών κι έχει κατά γενική ομολογία επιτυχημένες θητείες στο ενεργητικό της. Και μια προοπτική που περιπλέκει τα πράγματα, καθώς δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση στο χώρο των Χριστιανοδημοκρατών.

Τι συνέβη, λοιπόν, κι η καγκελάριος έχασε το....κοκκαλάκι της νυχτερίδας? Εάν δει κανείς ένα ένα τα προβλήματά της, θα διαπιστώσει με ευκολία πως στην πραγματικότητα πρόκειται για τα προβλήματα της Ευρώπης που στοιχίζουν στη Γερμανίδα καγκελάριο – ωσάν οι μοίρες Μέρκελ και ΕΕ να είναι ταυτισμένες:

Ασφαλώς ο μεγαλύτερος πονοκέφαλός της είναι το μεταναστευτικό. Η αρχική της πολιτική να ακολουθήσει το δρόμο της ανοχής και να ανοίξει τα σύνορα για τους Σύρους πρόσφυγες, μολονότι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές αρχές και μεσοπρόθεσμα προς το συμφέρον της Γερμανίας, δεν "πέρασε" στα ευρέα στρώματα της γερμανικής κοινωνίας και την υποχρέωσε, υπό την πίεση και των γειτονικών της ευρωπαϊκών χωρών, να τη μαζέψει – τόσο ως προς τα νούμερα όσο και προς τα μέτρα που λαμβάνονται εντός των γερμανικών στρατοπέδων για τους πρόσφυγες.

Όμως, ήταν πολύ αργά για να αντιστρέψει τη δυναμική που ανέπτυξε το αντιευρωπαϊκό και ξενόφοβο σχήμα της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD). Τα ποσοστά του εξακοντίστηκαν, καθιστώντας το τον κρισιμότερο "παίκτη" ενόψει των επόμενων εκλογών, κι έδειξε πως η Γερμανία δεν έχει καμιά "ασυλία" από ακροδεξιά σχήματα, όπως πίστευε έως τώρα το γερμανικό κατεστημένο λόγω ναζιστικού παρελθόντος.

Η δυσφορία για το μεταναστευτικό είχε κι άλλες συνέπειες για την κ. Μέρκελ και τους Χριστιανοδημοκράτες της: Για πρώτη φορά οι παραδοσιακοί της σύμμαχοι, με τους οποίους πραγματοποιεί κοινή εκλογική κάθοδο, οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας (CSU) σκέφτονται να κατέβουν ανεξάρτητα από τους Χριστιανοδημοκράτες κι εναντίον της κ. Μέρκελ – εφόσον είναι υποψήφια. Αυτό εγγυάται μια απώλεια υπολογίσιμων ψήφων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι κυβερνητικοί της σύμμαχοι, οι Σοσιλαδημοκράτες, φυλλορροούν καθημερινά, χάνοντας από παντού, και ρίχνοντας σκιά στην αντίληψη της κ. Μέρκελ ότι η Γερμανία κι η Ευρώπη μπορούν να κυβερνηθούν από Μεγάλους Συνασπισμούς μεταξύ των δυο παραδοσιακών δυνάμεων. Άλλωστε, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, ή και την Ιταλία για να δει πως το "σχέδιο Μέρκελ" έχει αποτύχει στην πράξη. Και πως λειτουργεί μόνον στο Ευρωκοινοβούλιο και την Κομισιόν – αλλά όχι στις χώρες μέλη.

Οι πονοκέφαλοι της Γερμανίδας καγκελαρίου συνεχίστηκαν με το λεγόμενο "σήριαλ" Ερντογάν. Αφού πρωτοστάτησε στη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας – βάζοντας πολύ νερό στο κρασί της, προς μεγάλη δυσφορία και πάλι πλήθους συμπατριωτών της – βλέπει τον Τούρκο πρόεδρο κατά το κοινώς λεγόμενο "να θέλει να της φάει ολόκληρο το χέρι" και να απειλεί πως θα ξαναστείλει μετανάστες από τα παράλια στην Ελλάδα εάν δεν του δώσουν αυτά που θέλει – τη visa και τα λεφτά – χωρίς ο ίδιος να υποχωρήσει σε τίποτε. Επί ματαίω, λοιπόν, έκανε επισκέψεις επί επισκέψεων στην Τουρκία κι έκλεισε τα μάτια της στο μίσος του Τούρκου προέδρου προς τον ελεύθερο Τύπο (ακόμη και τον σατυρικό).

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχει να διαχειριστεί "μικρά" ζητηματάκια, όπως την υπέρ το δέον ανεξαρτησία του κ. Σόιμπλε, που θεώρησε καλό να ανοίξει βεντέτα με τον Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ ή τι μέλλει γενέσθαι με την Ένωση την επομένη του δημοψηφίσματος για το Brexit.

Ασφαλώς, ένας άνθρωπος στον οποίο η διεθνής κοινότητα προσέβλεπε επί τόσα χρόνια για τη διατήρηση της σταθερότητας στην Ευρώπη αξίζει περισσότερη ανοχή από αυτήν που επιδεικνύουν οι συμπατριώτες της τουλάχιστον. Κυρίως, όταν η εξεύρεση ηγετών στη Γηραιά Ήπειρο είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση...