«Το μουσείο είναι σαν το ποδήλατο», έλεγε ο αείμνηστος Δημήτρης Κωνστάντιος, «πρέπει να κινείται συνεχώς». Τον τρόπο να λειτουργεί το μουσείο προς όφελος της κοινωνίας, όχι μόνο με εκθέσεις ευφάνταστες και διδαχτικές, αλλά και με δράσεις που το βγάζουν έξω από τη διάσταση του κτιρίου, μας δείχνει το Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Ύδρας. Την περασμένη Παρασκευή (9/8) ένα εικαστικό δρώμενο που δεν έχουμε συναντήσει σε ίδρυμα της Αθήνας, έλαβε χώρα στο έμπα του ΙΑΜΥ. Ο AkisK δημιούργησε μπροστά στο κοινό ένα μνημειακό γκράφιτι (2μ.x 6μ.) για την ειρήνη και την ελπίδα για ζωή.
Προσκεκλημένος του μουσείου, ο Έλληνας ζωγράφος εκμεταλλεύθηκε στο έπακρον την περίοπτη θέση του κτιρίου στο λιμάνι, προκειμένου να χρωματίσει ένα πανανθρώπινο αίτημα που δεν γνωρίζει σύνορα κι εποχές. Κοντά στη «Χάρτα του Ρήγα» – ένα από τα σπάνια κειμήλια στο ΙΑΜΥ – ο Άκης Κορωνάκης πήρε τα σπρέι και μοιράστηκε την τέχνη του με πλήθος κόσμου. Μια σύνθεση αντιπολεμικού χαρακτήρα, εμπνευσμένη από τα χρώματα της ιστορικής σημαίας του νησιού.
Ο AkisK επί τω έργω στην Ύδρα @ Panos Koronakis Facebook
Τα τελευταία χρόνια η «street art» έχει μπει για τα καλά στις προθήκες των μουσείων και οι δημιουργοί της είναι περιζήτητοι στη διεθνή αγορά της τέχνης (η νέα σειρά έργων του Banksy είναι το γεγονός του καλοκαιριού). Η «ψυχή» του ΙΑΜΥ, Ντίνα Αδαμοπούλου, εκτός από ντόπια και καθιερωμένα ονόματα της εγχώριας και ξένης καλλιτεχνικής σκηνής, δίνει συνεχώς βήμα σε νέους δημιουργούς και προσπαθεί να γεφυρώσει το μουσείο με κάθε μορφή τέχνης. Έτσι, ανάμεσα στο πλούσιο εκθεσιακό πρόγραμμα του μουσείου, για πρώτη φορά, βρήκε θέση ένα γκράφιτι, χωρίς να «πληγώσει» τους τοίχους του μουσείου.
Φωτ.: @ Panos Koronakis Facebook
Ο πολιτικός ακτιβισμός βρίσκεται στην καρδιά της «τέχνης του δρόμου», είναι θα λέγαμε μια εικαστική έκφραση, γέννημα του σύγχρονου αστικού κόσμου. Ο AkisK αντλεί από τα διδάγματα ζωγράφων όπως ο Πικάσο, τα μεταγράφει στη σύγχρονη γλώσσα της street art και δημιουργεί μια in situ εγκατάσταση με πλακάτα, πυρακτωμένα χρώματα. Μπορεί το γκράφιτι να είχε νόμιμο χαρακτήρα, αλλά ο νεαρός φοιτητής της Αρχιτεκτονικής είχε να αντιμετωπίσει τον ήλιο και τη ζέστη του αυγουστιάτικου μεσημεριού. Κουράγιο στην πολύωρη προσπάθεια που διήρκησε από τις πρωινές ώρες ως να πέσει η νύχτα (περίπου στις 10.00 μ.μ.), φαίνεται ότι πήρε από τους εκατοντάδες φίλους κι επισκέπτες του νησιού, Έλληνες και ξένους.
Η ψυχή του ΙΑΜΥ, Ντίνα Αδαμοπούλου, υπογράφει στην πίσω όψη του έργου, δίπλα σε εκατοντάδες υπογραφές. Φωτ.: @ Panos Koronakis Facebook
Με μουσική και τοπικά κεράσματα στήθηκε ένα γλέντι, ένα μοναδικό «εικαστικό πανηγύρι» όπου πέρασαν εκπρόσωποι φορέων του νησιού και πολλοί επισκέπτες και φίλοι του ΙΑΜΥ. Και επειδή το γκράφιτι είναι συνδεδεμένο με έναν χαρακτήρα βαθιά δημοκρατικό, τα παιδιά και οι μεγάλοι έπιασαν τους μαρκαδόρους για να υπογράψουν και να ζωγραφίσουν μικρά σκαριφήματα στην πίσω όψη του έργου. Το γκράφιτι έγινε δίδαγμα και «τοίχος» μιας συλλογικής εμπειρίας. Ένας καμβάς μιας υδραίικης διακήρυξης ειρήνης.
Φωτ.: @ Panos Koronakis Facebook
